Δικαστική Απόφαση

Δικαστήριο: Μονομελές Πρωτοδικείο

Τόπος: Αθήνα

Αριθ. Απόφασης: 8801

Έτος: 2018

Δημοσίευση: Τράπεζα νομικών πληροφοριών

Η αιτούσα επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση, ζητεί ως ασφαλιστικό μέτρο να της ανατεθεί προσωρινά η άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου της Α.**, που έχει αποκτήσει με τον καθ’ ου, διότι έχει διακοπεί η έγγαμη συμβίωση. Με το περιεχόμενο αυτό και αιτήματα η πρώτη αυτή αίτηση αρμοδίως εισάγεται στο Δικαστήριο αυτό για να συζητηθεί κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ), είναι δε ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1386, 1394, 1395, 1485, 1486, 1489, 1496, 1498, 1510, 1511, 1512, 1513, 1518 ΑΚ, 176 επ. 728, 729, 735 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, η αίτηση, να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα. Σύμφωνα με το άρθρο 8 § 1 του Κανονισμού 2201/2003, τα δικαστήρια κράτους- μέλους έχουν δικαιοδοσία επί θεμάτων, που αφορούν τη γονική μέριμνα του παιδιού, το οποίο έχει συνήθη διαμονή σε αυτό το κράτος μέλος κατά τη στιγμή της άσκησης της προσφυγής. Στον Κανονισμό 2201/2003, όπως και στη Σύμβαση της Χάγης του 1980 δεν ορίζεται η έννοια της «συνήθους διαμονής» του παιδιού, ούτε γίνεται συναφώς, παραπομπή στο δίκαιο των κρατών μελών. Το ΔΕΚ έχει επανειλημμένως κρίνει ότι πρόκειται για αυτοτελή έννοια του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία πρέπει να ερμηνεύεται λαμβανομένων υπόψη του πλαισίου στο οποίο εντάσσονται οι διατάξεις, που τη μνημονεύουν και των σκοπών του Κανονισμού 2201/2003, ιδίως δε του συναγόμενου από την αιτιολογική σκέψη 12, κατά την οποία οι κανόνες διεθνούς δικαιοδοσίας, που θεσπίζονται με τον κανονισμό αυτόν έχουν διαμορφωθεί με γνώμονα το υπέρτερο συμφέρον του παιδιού και ειδικότερα το κριτήριο της εγγύτητας (βλ. αποφάσεις της 2ας Απριλίου 2009, A, C 523/07, EU:C 2009:225, σκέψεις 34 και 35 και της 22ας Δεκεμβρίου 2010, Mercredi, C497/10 PPU. EU:C2010:829, σκέψεις 44 έως 46). Κατά την νομολογία του Δικαστηρίου η έννοια του όρου «συνήθης διαμονή» του παιδιού αντιστοιχεί στον τόπο όπου το παιδί έχει ενσωματωθεί σε ορισμένο κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον. Ο τόπος αυτός πρέπει να προσδιορίζεται από τα εθνικά δικαστήρια λαμβανομένων υπόψη όλων των ιδιαίτερων περιστάσεων κάθε συγκεκριμένης περιπτώσεως. Προς τούτο εκτός της φυσικής παρουσίας εντός κράτους μέλους πρέπει να συνάγεται και από άλλους παράγοντες ότι η παρουσία αυτή ουδόλως έχει προσωρινό και ευκαιριακό χαρακτήρα και ότι η διαμονή του παιδιού καταδεικνύει την ενσωμάτωση αυτή σε ορισμένο κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον. Μεταξύ των παραγόντων αυτών καταλέγονται η χρονική διάρκεια, η σταθερότητα, οι συνθήκες και οι λόγοι διαμονής του παιδιού εντός του κράτους μέλους, καθώς και η ιθαγένειά του. Εξάλλου οι κρίσιμοι παράγοντες ποικίλλουν αναλόγως της ηλικίας του παιδιού. Οσάκις η υπόθεση αφορά βρέφος, το ΔΕΚ έχει επισημάνει ότι το περιβάλλον του είναι κυρίως το οικογενειακό, που καθορίζεται από το πρόσωπο αναφοράς με το οποίο διαβιοί το παιδί και το οποίο έχει στην πράξη την επιμέλειά του και το φροντίζει, και ότι το παιδί εντάσσεται κατ’ ανάγκη στο κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον του προσώπου αυτού. Κατά συνέπεια εάν βρέφος βρίσκεται στην πράξη υπό την επιμέλεια της μητέρας του, σε κράτος μέλος διαφορετικό εκείνου όπου βρίσκεται ο τόπος συνήθους διαμονής του πατέρα, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, μεταξύ άλλων, αφενός μεν η διάρκεια, η σταθερότητα, οι συνθήκες και οι λόγοι της διαμονής του παιδιού εντός του πρώτου κράτους μέλους, αφετέρου δε, οι γεωγραφικές και οικογενειακές καταβολές της μητέρας, καθώς και οι οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις, που διατηρεί η μητέρα και το παιδί στο ίδιο κράτος μέλος (βλ. απόφαση της 22ας Δεκεμβρίου 2010, Mercredi, C497/10 PPU, EU:C:2010: 829, σκέψεις 54 έως 56, 8-6/2017 ΔΕΚ C-lll/2017 PPU).

Ο καθ’ ου η αίτηση με το παρόν σημείωμά του ζητεί να απορριφθεί η αίτηση λόγω έλλειψης διεθνούς δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου, όπως ειδικότερα αναφέρεται στη σχετική προβληθείσα ένστασή του στο ακροατήριο και αναπτύσσεται στο κατατεθέν σημείωμά του, άλλως να ρυθμιστεί προσωρινά η επικοινωνία του με το ως άνω ανήλικο τέκνο , που έχει αποκτήσει με την καθ’ ης, διότι έχει διακοπεί η έγγαμη συμβίωση, με απειλή χρηματικής ποινής ύψους 500 ευρώ για κάθε παράβαση του διατακτικού της απόφασης, ως μέσο εκτέλεσης της εκδοθησομένης απόφασης. Τέλος, ζητεί να καταδικαστεί η καθ’ ης στην πληρωμή των δικαστικών του εξόδων. Η ένσταση έλλειψης διεθνούς δικαιοδοσίας είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις ως άνω διατάξεις του Κανονισμού 2201/2003 και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν. Το αίτημά του νια τη ρύθμιση της επικοινωνίας του με το ανήλικο τέκνο είναι επίσης νόμιμο, στηριζόμενο στις διατάξεις των άρθρων 1520 ΑΚ, 176 επ., 735 και 946 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, η πρώτη αυτή αίτηση να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα. Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρα της αιτούσας και την ανωμοτί κατάθεση του καθ’ ου, που εξετάστηκαν νομίμως στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, τα έγγραφα, που οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν, αλλά και από την εκτίμηση των δηλώσεων των διαδίκων στο ακροατήριο του Δικαστηρίου πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν αρχικά νόμιμο πολιτικό γάμο στην πόλη Τ.** της Γαλλίας, στις …/2017 και από το γάμο τους αυτό απέκτησαν ένα θήλυ τέκνο, την Α.**, που γεννήθηκε στις …/2017, ήτοι είναι 14 μηνών. Αρχικά οι σύζυγοι διέμεναν στην γαλλική πόλη Τ.**, ενώ από τις 21.6.2018 η αιτούσα διαμένει συνεχώς στην Ελλάδα μετά του ανηλίκου τέκνου της. Η έγγαμη συμβίωσή τους δεν εξελίχθηκε ομαλά, δεδομένου ότι υπήρχαν συχνές έριδες και εντάσεις στη συζυγική οικία, και τελικά η έγγαμη συμβίωση διασπάστηκε στις 20.8.2018 από την οικία, που διέμενε στην Ελλάδα με την αιτούσα και το ανήλικο. Έκτοτε το ανήλικο τέκνο των διαδίκων διαμένει με τη μητέρα του στην οικία της αδελφής της τελευταίας, η οποία (μητέρα) ασκεί εν τοις πράγμασι την επιμέλειά του, το φροντίζει και ανταποκρίνεται πλήρως στα καθήκοντά της. Περαιτέρω, το ανήλικο έχει αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια και έχει ενταχθεί στο κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον της μητέρας. Δεδομένου λοιπόν ότι το ανήλικο τέκνο των διαδίκων βρίσκεται ακόμη σε βρεφική ηλικία, διέρχεται το στάδιο του θηλασμού και βρίσκεται σε περιβάλλον, που του εξασφαλίζει σταθερότητα, ενώ. επιπλέον υπάρχουν στο περιβάλλον του πρόσωπα, που επιμελούνται της φροντίδας του, κρίνεται ότι συνήθης διαμονή του ανηλίκου είναι η Ελλάδα και κατά συνέπεια, η ένσταση έλλειψης δικαιοδοσίας του δικαστηρίου πρέπει να απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη το αληθινό συμφέρον του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, τους δεσμούς αυτού με τη μητέρα του και την βρεφική ηλικία του κρίνει ότι επιβάλλεται να ανατεθεί (προσωρινά) η επιμέλεια του ανηλίκου αυτού τέκνου αποκλειστικά στην αιτούσα μητέρα του, ενώ περαιτέρω πρέπει να επιτραπεί στον καθ’ ου να επικοινωνεί με το ανήλικο τέκνο του κατά τις ημέρες και ώρες, που ζητεί με την επίδικη αίτηση.

Πρέπει, επομένως, η αίτηση να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν, ενώ και το προβληθέν από τον καθ’ ου η αίτηση αίτημα ρύθμισης της επικοινωνίας του με το ανήλικο πρέπει να γίνει δεκτό ως βάσιμο κατ’ ουσίαν. Τέλος, πρέπει ένα μέρος από τα δικαστικά έξοδα της αιτούσας της αίτησης να επιβληθεί σε βάρος του καθ’ ου, λόγω της εν μέρει ήττας του(άρθρο 178 ΚΠολΔ).

Για τους λόγους αυτούς

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται την αίτηση.

Αναθέτει προσωρινά στην αιτούσα την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων Α.**

Ρυθμίζει το δικαίωμα επικοινωνίας του καθ’ ου με το ανήλικο τέκνο του Α.** ως εξής:

[1] Το πρώτο και τρίτο Σαββατοκύριακο εκάστου μηνός και συγκεκριμένα, το Σάββατο θα παραλαμβάνει το παιδί από τον τόπο κατοικίας του στις 10:00 π.μ. και θα το παραδίδει και πάλι στον τόπο κατοικίας του στις 20:00 μ.μ. Επίσης την Κυριακή, από τις 10:00π.μ. έως 20:00 μ.μ., με παραλαβή του τέκνου από τον τόπο κατοικίας του και παράδοση στον τόπο κατοικίας του, ως ανωτέρω. Έως το Πάσχα του 2019, το δικαίωμα επικοινωνίας θα ασκείται με την παρουσία της μητέρας.

[2] Τα Χριστούγεννα του έτους 2018, καθημερινή επικοινωνία κατά το χρονικό διάστημα από 22.12.2018 (ημέρα Σάββατο) έως και τις 29/12/2018 (ημέρα Σάββατο), από τις 10:00 π.μ. έως 20:00 μ.μ., με παραλαβή του τέκνου από την κατοικία του και παράδοση αυτού στην κατοικία του.

[3] Κατά το μήνα Απρίλιο του έτους 2019 (Καθολικό Πάσχα), το δικαίωμα επικοινωνίας θα ασκείται από τις 13.4.2019 (ημέρα Σάββατο) έως και τις 22.4.2019 (ημέρα Σάββατο), με καθημερινή επικοινωνία από τις 10:00 π.μ. έως 20:00 μ.μ., ως ανωτέρω, χωρίς όμως την παρουσία της μητέρας ή άλλου τινός προσώπου. Ο καθ’ ου υποχρεούται να παραλαμβάνει την κόρη του από τον τόπο κατοικίας της μητέρας κάθε πρωί και να την επιστρέφει σε αυτό κάθε βράδυ.

[4] Κατά τις θερινές διακοπές του έτους 2019, η επικοινωνία θα γίνεται δεκαοκτώ (18) συνεχείς ημέρες κατά το μήνα Αύγουστο και συγκεκριμένα από την 1η Αυγούστου 2019 (ημέρα Πέμπτη) έως και την 18η Αυγούστου 2019 (ημέρα Κυριακή). Ο καθ’ ου θα παραλάβει την ανήλικη από την κατοικία της μητέρας στις 10:00 π μ. της 1.8.2019, εντός Ελλάδος. Θα επιστρέψει το τέκνο στην κατοικία της μητέρας στις 20:00 μ.μ. της 18.8.2019.

[5] Για τα Χριστούγεννα του έτους 2019, το δικαίωμα επικοινωνίας θα πραγματοποιηθεί από τις 22.12.2019 έως και τις 29.12.2019, η δε ανήλικη θα διανυκτερεύει με τον καθ’ ου . Η παραλαβή του τέκνου θα γίνει από την κατοικία της μητέρας στις 10:00 π.μ. της 22ας Δεκεμβρίου 2019 και η παράδοσή της στην κατοικία της μητέρας στις 20:00 μ.μ. της 29.12.2019. Κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, ο καθ’ ου με την ανήλικη θα παραμείνουν εντός της περιοχής των Αθηνών.

[6] Για το Πάσχα του έτους 2020 [Καθολικό Πάσχα], για το χρονικό διάστημα από 4.4.2020 έως και 13.4.2020 ο καθ’ ου θα παραλάβει την θυγατέρα του από την κατοικία της μητέρας στις 4.4.2020 (στις 10:00 π.μ.) και θα την επιστρέψει στο ίδιο μέρος στις 13.4.2020 (στις 20:00 μ.μ.). Κατά το εν λόγω διάστημα, το τέκνο θα διανυκτερεύει με τον πατέρα και θα παραμείνουν εντός της περιοχής των Αθηνών.

[7] Για το θέρος του έτους 2020, το δικαίωμα επικοινωνίας θα ασκηθεί κατά το μήνα Ιούλιο για δεκαπέντε (15) συνεχείς ημέρες και συγκεκριμένα από τις 11.7.2020 έως και τις 26.7.2020. Ο καθ’ ου θα παραλάβει το τέκνο από την κατοικία της μητέρας στις 11.7.2020 (10:00 π.μ.). Η ανήλικη θα επιστραφεί στην κατοικία της μητέρας της στις 26.7.2020 (20:00 μ.μ.).

     Απειλεί κατά της καθ’ ης χρηματική ποινή 100 ευρώ για κάθε παράβαση του διατακτικού της απόφασης.

     Επιβάλλει σε βάρος του καθ’ ου τα δικαστικά έξοδα της αιτούσας, το ύψος των οποίων ορίζει σε τετρακόσια(400) ευρώ.