Προσβολή Πατρότητας

ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑΣ ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα (αρθ.1465 ΑΚ) κάθε παιδί που γεννιέται κατά την διάρκεια του γάμου της μητέρας του ή μέσα σε τριακόσιες (300) ημέρες από την λύση ή ακύρωσή του, τεκμαίρεται ότι έχει ως πατέρα τον σύζυγο της μητέρας του. Σε ορισμένες όμως περιπτώσεις το τεκμήριο αυτό δεν ανταποκρίνεται στη βιολογική αλήθεια βάση της οποίας πραγματικός πατέρας του τέκνου είναι τρίτος και συγκεκριμένα άντρας που είχε σαρκικη συνάφεια με την μητέρα κατά τον κρίσιμο χρόνο της σύλληψης.

Κατ’ άρθρο 1467 ΑΚ η ιδιότητα του τέκνου ως τέκνου γεννημένο σε γάμο μπορεί να προσβληθεί δικαστικώς αν αποδειχθεί ότι η μητέρα δεν συνέλαβε πράγματι από το σύζυγο της ή ότι κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης (30η μέχρι 180η ημέρα πριν τον τοκετό) ήταν φανερά αδύνατο να συλλάβει από αυτόν.

Η αγωγή προσβολής πατρότητας σύμφωνα με το άρθρο 1469 ΑΚ μπορεί να ασκηθεί από: α) τον σύζυγο της μητέρας (και τεκμαιρόμενο πατέρα του τέκνου), 2) τον πατέρα ή την μητέρα του συζύγου, εάν αυτός πέθανε χωρίς να έχει χάσει το δικαίωμα προσβολής της πατρότητας, 3) το τέκνο, 4) την μητέρα του τέκνου και 5) τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα, ευρισκόμενη σε διάσταση με τον σύζυγό της, είχε μόνιμη σχέση με σαρκική συνάφεια κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης του τέκνου.

Λόγω της εξέλιξης της ιατρικής επίστήμης είναι πλέον εύκολο να αποκατασταθεί η βιολογική αλήθεια με μια απλή εξέταση DNA. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο Δικαστής θα διατάξει τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης προκειμένου να διαπιστωθεί αν πράγματι υφίσταται η βιολογική συγγένεια με το σύζυγο της μητέρας και το παιδί.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το άρθρο 607ΚΠολΔ εάν κάποιο από τα ενδιαφερόμενα μέρη αρνηθεί να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις που διέταξε το Δικαστήριο χωρίς δικαιολογημένη αιτία τότε οι ισχυρισμοί του αντιδίκου του λογίζονται αποδεδειγμένοι.

Τέλος σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι το δικαίωμα προσβολής υπόκειται  σε χρονικούς περιορισμούς ήτοι:

Το δικαίωμα άσκησης αγωγής προσβολής πατρότητας αποκλείεται: 1) για τον σύζυγο της μητέρας, κατόπιν παρέλευσης ενός (1) έτους από τότε που πληροφορήθηκε τον τοκετό και τα περιστατικά από τα οποία προκύπτει ότι η σύλληψη του τέκνου δεν έγινε από αυτόν και, σε κάθε περίπτωση, αφού περάσουν πέντε (5) έτη από τον τοκετό, 2) για τον πατέρα ή την μητέρα του συζύγου, μετά την παρέλευση ενός (1) έτους από τότε που έμαθαν τον θάνατο του υιού τους και τη γέννηση του τέκνου, 3) για το τέκνο, κατόπιν παρέλευσης ενός (1) έτους από την ενηλικίωσή του, 4) για την μητέρα, κατόπιν παρέλευσης ενός (1) έτους από τον τοκετό ή εάν υπάρχει σοβαρός λόγος για τη μη προσβολή κατά την διάρκεια του γάμου, έξι (6) μήνες από τότε που λύθηκε ή ακυρώθηκε ο γάμος και 5) για τον άνδρα που είχε σαρκική συνάφεια με την μητέρα, αφότου περάσουν δύο (2) έτη από τον τοκετό.

Το ζήτημα της προσβολής πατρότητας χρήζει ιδιαίτερα προσεκτικού νομικού χειρισμού από εξειδικευμένους νομικούς λόγω της σημασίας των αποτελεσματων μιας αγωγής προσβολής πατρότητας.