Δικαστική Απόφαση

Δικαστήριο: Μονομελές Πρωτοδικείο

Τόπος: Αθήνα

ΜΠρ (Ασφ.Μ.) Αθ 2511/2023

Δημοσίευση: Τράπεζα νομικών πληροφοριών “ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ”

Αριθμός Απόφασης: 2511/2023

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Δικαστή Ευάγγελο Στασινόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, κατόπιν κλήρωσης.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του, στις 5 Απριλίου 2023, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: …, κατοίκου Παιανίας Αττικής (οδ. .), με ΑΦΜ: ., ως ασκούσας προσωρινά τη συνεπιμέλεια του ανήλικου τέκνου της, ., η οποία παραστάθηκε με την πληρεξούσια Δικηγόρο, Βασιλική Γκόγκου (A.M. ΔΣΑ: 19237).

ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: ., κατοίκου Παλλήνης Αττικής (οδ. .), ως ασκούντος προσωρινά τη συνεπιμέλεια του ανήλικου τέκνου του, ., ο οποίος παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο Δικηγόρο, Δημήτριο Δουλιώτη (Α.Μ. ΔΣΑ: 28220).

Η αιτούσα ζήτησε να γίνει δεκτή η από 3/11/2022 αίτηση της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου, με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης: ./2022 και Ειδικό Αριθμό Κατάθεσης: ./2022, προσδιορίστηκε να συζητηθεί αρχικώς στη δικάσιμο της 27/1/2023 και μετ’ αναβολή στη σημερινή δικάσιμο και εκφωνήθηκε κατά τη σειρά του οικείου εκθέματος.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στα έγγραφα σημειώματα που κατέθεσαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

I. Οι διατάξεις των άρθρων 696-698ΚΠολΔρυθμίζουν την ανάκληση και τη μεταρρύθμιση των αποφάσεων ασφαλιστικών μέτρων. Η ανάκληση ή η μεταρρύθμιση της απόφασης ασφαλιστικών μέτρων έχει επανορθωτικό κυρίως στόχο, που υπαγορεύεται από την ανάγκη να περιοριστούν οι δυσμενείς συνέπειες από τα ασφαλιστικά μέτρα και να αποτραπεί η δημιουργία αμετάκλητων ή δύσκολα αναστρέψιμων καταστάσεων.

Ειδικότερα, κατά τη διάταξη του άρθρου 696 παρ. 3 ΚΠολΔ, το Δικαστήριο, που διέταξε τα ασφαλιστικά μέτρα, έως τη συζήτηση της αγωγής, που αφορά στην κύρια υπόθεση, έχει. δικαίωμα, με αίτηση οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον, να ανακαλέσει ολικά ή εν μέρει ή να μεταρρυθμίσει την απόφαση του, εφόσον επήλθε μεταβολή των πραγμάτων, που δικαιολογεί την ανάκληση ή τη μεταρρύθμιση της. Η παραπάνω διάταξη, που έχει ως σκοπό την παροχή της δυνατότητας ανάκλησης του διαταχθέντος ασφαλιστικού μέτρου, μόνο στον διάδικο, κατά του οποίου ζητήθηκε η λήψη του, ο οποίος, είτε κλητεύθηκε και δεν εμφανίστηκε κατά τη συζήτηση της εναντίον του αίτησης, είτε εμφανίστηκε και ηττήθηκε, επιτρέπει την αίτηση ανάκλησης ή μεταρρύθμισης ασφαλιστικού μέτρου, αν έχει επέλθει μεταβολή πραγμάτων, που να δικαιολογεί την ανάκληση ή μεταρρύθμιση αυτή, δηλαδή αν έχουν μεταβληθεί τα δεδομένα, το δικαίωμα δηλαδή ή η ιστορική ή η νομική αιτία, στα οποία στηρίχθηκε η απόφαση [βλ. ΕφΑΘ 1173/1999 ΕλλΔνη 42(2001)764, ΕφΑΘ 4862/1985 ΕλλΔνη 26(1987).1181, Δ. Κονδύλη, Το Δεδικασμένο, σελ. 393]. Νέα στοιχεία, που συνιστούν μεταβολή των πραγμάτων, νοούνται καταρχήν τα μετά την έκδοση της ανακλητέας ή μεταρρυθμιστέας απόφασης πραγματικά περιστατικά, που έλαβαν χώρα και τα οποία δεν είχαν τεθεί υπό την κρίση του εκδόντος την απόφαση Δικαστηρίου. Μεταβολή των πραγμάτων δεν συνιστά οποιοδήποτε νεότερο πραγματικό γεγονός, που αναφέρεται «στον κύκλο των συναφών ενδιαφερόντων του αιτούντος», αλλά γεγονός, που τελεί σε αιτιώδη σύνδεσμο προς το περιεχόμενο του κριθέντος δικαιώματος και σε συνάρτηση προς τα γεγονότα, στα οποία στηρίχθηκε η προηγούμενη απόφαση, ώστε να μορφώνεται αντίθετη ή διαφορετική κρίση [ΜΠρΣερρ 72/2017 ΕλλΔνη 58 (2017).1508]. Σε κάθε, όμως, περίπτωση, τα επικαλούμενα από τον αιτούντα περιστατικά πρέπει οπωσδήποτε να είναι κρίσιμα και να ασκούν ουσιώδη επίδραση κατά την επανεκτίμηση της διαφοράς, όχι μόνο οδηγώντας σε διαφορετική απόφαση, αλλά και σε τέτοια με την οποία να αποτρέπεται άμεσος κίνδυνος βλάβης του αιτούντος την ανάκληση ή μεταρρύθμιση της απόφασης [βλ. ΜΠρΑΘ 933/1998 Δίκη 30, 105, ΜΠρΑΘ 11068/1989 ΕλλΔνη 31(1990).405, ΜΠρΠατρ 774/1996 Αρμ 50, 748, ΜΠρΘεσ 13288/1995 ΕΝΔ 23, 395, ΜΠρΠειρ 1083/1993 Δίκη 25,1089, ΜΠρΠειρ 2928/1993 Δίκη 25, 317, Π. Τζίφρας, Ασφαλιστικά μέτρα, εκδ. Γ, σ. 95-98]. Η αιτούσα επικαλείται ουσιώδη μεταβολή των συνθηκών, επί των οποίων εκδόθηκε η με αριθμό 5493/2022 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Δικαστηρίου αυτού, που ανέθεσε τη συνεπιμέλεια του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, το οποίο απέκτησαν εντός του γάμου τους, σε αμφότερους αυτούς, υπό το σύστημα της εναλλασσόμενης κατοικίας, και ζητεί τη μεταρρύθμιση της, προκειμένου να ανατεθεί η επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της αποκλειστικά στην ίδια, καθώς και να επιβληθούν σε βάρος του καθ’ ου τα δικαστικά έξοδα της. Η αίτηση, με τέτοιο περιεχόμενο και αιτήματα, αρμόδια φέρεται για συζήτηση στο Δικαστήριο αυτό, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. του ΚΠολΔ) και είναι ορισμένη (άρθρο 216 αρ. ΚΠολΔ) και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1510 επ., 1513, 1514, 1518, 1519, 1520 του ΑΚ, 696 αρ. 3, 735 και 176 αρ. 1 του ΚΠολΔ [σημειωτέον ότι απαραδέκτως η αιτούσα, το πρώτον με το έγγραφο σημείωμα της, ζητεί, ως κύριο αίτημα, να της επιτραπεί, κατά το χρόνο άσκησης της δικής της συνεπιμέλειας, να δύναται να ζητήσει αξιολόγηση του ανήλικου τέκνου της από παιδοψυχολόγο και παιδοψυχίατρο, δίχως τη συναίνεση του καθ’ ου, που αφορά σε πράξη συνεπιμέλειάς της με τον καθ’ ου, διότι η υποχρεωτική προαπόδειξη στις υποθέσεις των ασφαλιστικών μέτρων, που προκύπτει από το άρθρο 690 § 1 ΚΠολΔ, επιτάσσει όπως ο έλεγχος των πραγματικών περιστατικών του προστατευτέου γεγονότος να γίνεται αναγκαία και μόνο με βάση τους ένδικους ισχυρισμούς, που περιλαμβάνονται στην αίτηση, χωρίς να επιτρέπεται συμπλήρωση αυτής ούτε με το σημείωμα, που κατατίθεται μετά τη συζήτηση, βλ. ΜΠρΗλ 9/2017 ΕλλΔνη 58(2017).879, ΜΠρΓρεβ 437/2008 Αρμ. 2009. 1523, Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκαςί-Κράνης), ΚΠολΔ2, άρθρο 690, αρ. 5, Βαθρακοκοίλης, ΚΠολΔ, άρθρο 688, αριθ. 5, Τζίφρας, Ασφ. Μέτρα, 24, Μπέης, Διαδικασίαι Μονομελούς Πρωτοδικείου, σ. 271]. Ο επιμέρους ισχυρισμός του καθ’ ου, με το έγγραφο σημείωμα του, περί απαραδέκτου της υπό κρίση αιτήσεως, διότι η αιτούσα δεν εκθέτει, κατά τρόπο ειδικό, επείγουσα περίπτωση ή επικείμενο κίνδυνο, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι οι εν λόγω έννοιες δεν συνιστούν στοιχεία ούτε του εννόμου συμφέροντος, ούτε του ορισμένου της μεταρρυθμιστικής αίτησης (βλ. ΜΠρΣυρ 86/2020 ΕφΑΔ 2020. 931, ΜΠρΣυρ 25/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), πλην όμως ο ένδικος ισχυρισμός, καθ’ ο μέτρο αφορά και συνδέεται με την ανυπαρξία νέων ουσιωδών πραγματικών περιστατικών ή με τη μεταβολή των συνθηκών επί των οποίων εκδόθηκε η υπό μεταρρύθμιση απόφαση, τυγχάνει ερευνητέος κατά την ουσιαστική εκτίμηση της υπόθεσης. Πρέπει, επομένως, η υπό κρίση αίτηση να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

II. Από τις ανωμοτί καταθέσεις των διαδίκων και τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων τους, που δόθηκαν νομίμως στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, από όλα τα προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, στα οποία περιλαμβάνονται οι μη αμφισβητούμενες ως προς τη γνησιότητα τους φωτογραφίες [άρθρα 443αρ. 1εδ. γ’ 448 παρ. 2, 457 παρ. 4 ΚΠολΔ, βλ. ΑΠ 443/2002 ΕΣΔ 2002. 361, ΑΠ 378/1997 ΕλλΔνη 38(1997).1789)], λαμβανομένων υπόψη και: (α) των με αριθμούς ./2023 και ./2023 ενόρκων βεβαιώσεων των μαρτύρων της αιτούσας, ήτοι, αντιστοίχως, των …, ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αθηνών, που λήφθηκαν κατόπιν της από 27/3/2023 κλήσης της αιτούσας προς τον καθ’ ου, σε συνδυασμό με την υπ’ αριθμ. .Β/29-3-2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, . και (β) της με αριθμό ./1-4-2023 ένορκης βεβαίωσης της μάρτυρα του καθ’ ου, ήτοι της ., ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών, Αθηνάς . [σημειωτέον ότι είναι νόμιμες οι ένορκες βεβαιώσεις στα ασφαλιστικά μέτρα και χωρίς κλήτευση του αντιδίκου, βλ. ΜΠρΑΘ 4946/2007 ΕλλΔνη 49(2008).302, ΜΠρΘεσ 12378/2017 ΕλλΔνη 59(2018),1111], καθώς και από τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη από το Δικαστήριο διδάγματα της κοινής πείρας, πιθανολογήθηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά, με συνοπτική αιτιολογία (άρθρο 691 αρ. 3 ΚΠολΔ): Ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού ασκήθηκαν οι από 24/3/2022 (./2022) και από 25/5/2022 (./2022) αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων των διαδίκων, οι οποίες συνεκδικάστηκαν στις 30/5/2022 και εκδόθηκε η με αριθμό ./2-8-2022 απόφαση του Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε η από 25/5/2022 αίτηση (της αιτούσας) και έγινε δεκτή η από 24/3/2022 αίτηση (του καθ’ ου), ανατέθηκε προσωρινά η άσκηση της συνεπιμέλειας της ανήλικης κόρης των διαδίκων σε αμφότερους αυτούς από κοινού και προσδιορίστηκε ο τόπος εναλλασσόμενης κατοικίας της ανήλικης, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην εν λόγω απόφαση. Σημειωτέον ότι ο καθ’ ου έχει ήδη καταθέσει, ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, την από 21/2/2023 (./2023) αγωγή του, η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί στη δικάσιμο της 25/9/2023, με αντικείμενο την από κοινού και εξίσου άσκηση του συνόλου της γονικής μέριμνας της ανήλικης κόρης τους, από αμφότερους τους διαδίκους γονείς της, με το σύστημα της εναλλασσόμενης κατοικίας (κατ’ άρθρον 1513 ΑΚ). Η αιτούσα επικαλείται, με την υπό κρίση αίτηση της, ότι από τις 2/8/2022 επήλθε ουσιώδης μεταβολή των συνθηκών, υπό τις οποίες εκδόθηκε η με αριθμό 5493/2022 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, με συνέπεια να καθίσταται επιτακτική η μεταρρύθμιση της ανωτέρω αποφάσεως και, ειδικότερα, ότι: (α) ο καθ’ ου αδιαφορεί για το γεγονός ότι αμφότεροι αδυνατούν να ασκήσουν από κοινού την επιμέλεια της ανήλικης κόρης τους, χωρίς διαφωνίες, αφού σε κάθε επικοινωνία τους ο καθ’ ου την κατηγορεί ότι δημιουργεί φοβίες στο παιδί, το οποίο διατυπώνει παράπονα για τον καθ’ ου, μετά τη λήξη κάθε χρονικού διαστήματος άσκησης της συνεπιμέλειας μαζί του, καθώς και ότι ο καθ’ ου προσπαθεί να την αντικαταστήσει με τη νέα σύζυγο του, απαιτώντας μάλιστα από την ανήλικη να την φωνάζει «μαμά» και (β) έχει επιβαρυνθεί η ψυχολογική κατάσταση της ανήλικης κόρης τους, η οποία ανέπτυξε ένα νευρικό βήχα, δίχως ο καθ’ ου να στέργει για την ιατρική διάγνωση του προβλήματος υγείας της ανήλικης, ούτε ότι εν γένει μεριμνά για την ανήλικη όπως οφείλει, καθώς και ότι η τελευταία διαρκώς διαμαρτύρεται ότι της λείπει η αιτούσα, η δε δυσμενής αυτή μεταστροφή στη συμπεριφορά της ανήλικης οφείλεται στη διαμονή της σε διαφορετικά σπίτια, με διαφορετικό τρόπο ανατροφής και αντιμετώπισης, όπως ειδικότερα αναφέρει. Η αιτούσα, εν προκειμένω, προσκομίζει τη με αριθμό πρωτ. ./8-9-2022 βεβαίωση από το Παιδοψυχιατρικό Τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης, σύμφωνα με την οποία πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση της ανήλικης (η οποία συνοδεύτηκε από τους γονείς της) και όπου διαπιστώθηκε ότι «πρόκειται για κορίτσι καλής ανάπτυξης, το οποίο εμφανίζει συναισθηματικού προφίλ δυσκολίες. Έγινε βραχεία συμβουλευτική παρέμβαση στους γονείς. Προτάθηκε ολοκληρωμένη διαγνωστική αξιολόγηση του παιδιού και συστηματική συμβουλευτική γονέων, προκειμένου να ενισχυθούν στο γονεϊκό τους ρόλο, με στόχο την ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού τους». Επίσης, η αιτούσα προσκόμισε τη με αριθμό πρωτ. ./4-4-2023 βεβαίωση του Γενικού Νοσοκομείου Αττικής «Σισμανόγλειο-Αμαλία Φλέμιγκ», από την οποία προκύπτει ότι η ανήλικη κόρη των διαδίκων εξετάστηκε στο Κο.Κε.Ψ.Υ.Π.Ε. Παλλήνης Αττικής, πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις με την αρμόδια ψυχολόγο και την αρμόδια κοινωνική λειτουργό του Νοσοκομείου και διαπιστώθηκε ότι η ανήλικη παρουσιάζει «ειδική διαταραχή της άρθρωσης», οπότε προτάθηκε ειδικό αποκαταστασιακό πρόγραμμα λογοθεραπείας και συστηματική συμβουλευτική των διαδίκων, ως γονέων της, προκειμένου να δημιουργηθεί κλίμα συνεργασίας μεταξύ τους, προς αποφυγή της εντάσεως, που έχει δημιουργηθεί, λόγω της δικαστικής τους διένεξης. Επιπλέον, η αιτούσα προσκομίζει σειρά μηνυμάτων ηλεκτρονικής επικοινωνίας με τον καθ’ ου, με αντικείμενο τη συνεπιμέλεια της ανήλικης κόρης τους, από τα οποία ισχυρίζεται ότι προκύπτει η δυσκολία στην επικοινωνία της μαζί του, καθώς και ιατρικές εξετάσεις και συνταγογραφήσεις της ανήλικης, λόγω θεμάτων υγείας, που αντιμετώπισε, κατά το χρονικό διάστημα μετά την ανάθεση της συνεπιμέλειας σε αμφότερους τους διαδίκους. Ωστόσο, με βάση τα ανωτέρω αποδεικτικά στοιχεία, το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν δύνανται να στηρίξουν τους ένδικους ισχυρισμούς της αιτούσας, περί μεταρρυθμίσεως της με αριθμό 5493/2022 αποφάσεως, υπό την έννοια της μεταβολής των συνθηκών, τις οποίες εκτίμησε και ανέθεσε τη συνεπιμέλεια της ανήλικης κόρης των διαδίκων σε αμφότερους αυτούς. Ειδικότερα, η «ειδική διαταραχή της άρθρωσης», που παρουσίασε η ανήλικη, δεν πιθανολογήθηκε ότι δύναται να αποδοθεί στο καθεστώς της άσκησης της συνεπιμέλειάς της από αμφότερους τους διαδίκους, εφόσον στη με αριθμό πρωτ. ./4-4-2023 βεβαίωση του Γενικού Νοσοκομείου Αττικής «Σισμανόγλειο-Αμαλία Φλέμιγκ» δεν γίνεται ειδική συσχέτιση της εν λόγω πάθησης με το καθεστώς συνεπιμέλειας, ούτε όμως κάτι τέτοιο πιθανολογήθηκε από οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό στοιχείο της δικογραφίας. Ομοίως, η με αριθμό πρωτ. ./8-9-2022 βεβαίωση από το Παιδοψυχιατρικό Τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης, δεν αποδίδει οποιαδήποτε δυσλειτουργία στο καθεστώς συνεπιμέλειας της ανήλικης κόρης των διαδίκων, από αμφότερους τους διαδίκους γονείς της, αφού συστήθηκε σε αυτούς αποκλειστικώς και μόνο συμβουλευτική γονέων, λόγω της λύσεως του γάμου τους και όπως συνήθως απαιτείται, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, μετά την οριστική διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των συζύγων, που έχουν αποκτήσει, κατά το κρίσιμο χρόνο, τέκνο που είναι εισέτι μικρής ηλικίας. Περαιτέρω, τα μηνύματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας μεταξύ των διαδίκων, που προσκομίζει η αιτούσα, ως προς την επικοινωνία της με τον καθ’ ου για διάφορα επιμέρους ζητήματα επιμέλειας, που αφορούν στην ανήλικη, δεν δύναται να εκληφθούν από το Δικαστήριο ότι οφείλονται στην πλημμελή άσκηση της συνεπιμέλειας εκ μέρους του καθ’ ου, αλλά στην έλλειψη προσπάθειας και συμβολής, κατά διαστήματα, της αιτούσας ως προς την αποτελεσματική εφαρμογή του καθεστώτος συνεπιμέλειας, μέσα από την απαρέγκλιτη συνεργασία της με τον καθ’ ου και τη σχετική καθοδήγηση της ανήλικης κόρης της, λαμβανομένου προς τούτο υπόψη ότι ο καθ’ ου προσκόμισε έτερα μηνύματα ηλεκτρονικής επικοινωνίας, τόσο με το .ο Νηπιαγωγείο Παιανίας, όπου φοιτά η ανήλικη κόρη του, κατά τη φετινή σχολική χρονιά, όσο και με την ίδια την αιτούσα, από τα οποία συνάγεται το ενδιαφέρον του για την πρόοδο και την υγεία της ανήλικης κόρης του, είτε έχοντας απευθυνθεί άμεσα σε παιδίατρο, είτε έχοντας συμμετάσχει στις ορισθείσες συνεδρίες στο Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο Παλλήνης και στη συμβουλευτική γονέων με τον αρμόδιο παιδοψυχίατρο, όπως επίσης συνάγεται και η προσπάθεια του να λυθούν τα όποια προβλήματα συμπεριφοράς ή υγείας παρουσιάζει η ανήλικη κόρη τους, στο παρόν χρονικό στάδιο της ηλικίας της, μέσα από την κοινή αντιμετώπιση τους με την αιτούσα, δίχως από τα προσκομιζόμενα μηνύματα να προκύπτει η πρόκληση έντασης εκ μέρους του, στη μεταξύ τους επικοινωνία. Επίσης, από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρα του στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, που κρίνεται στο σύνολο της σαφής και πειστική, καθώς και από την ένορκη βεβαίωση της μάρτυρα του, ., κουμπάρας του καθ’ ου, που έχει βιώσει από κοντά τον πατρικό δεσμό μεταξύ του καθ’ ου και της ανήλικης κόρης του, προέκυψε ότι ο καθ’ ου μεριμνά με ζήλο για όλα τα τρέχοντα και μη ζητήματα, που άπτονται της συνεπιμέλειας της κόρης του, αμφότερες δε οι μάρτυρες, οι οποίες έχουν επίσης δικά τους τέκνα, αναφέρθηκαν στο πάρτι γενεθλίων της ανήλικης, στις 2/12/2022, όπου αμφότεροι οι διάδικοι, μαζί με τους νέους συντρόφους τους, είχαν παρουσιάσει, προς το συμφέρον της ανήλικης, καλή εικόνα συνεννόησης μεταξύ τους, ακριβώς επειδή υπήρξε κοινή επιδίωξη τους προς τούτο. Η τελευταία ως άνω μάρτυρας βεβαίωσε μάλιστα ενόρκως ότι «ήταν μπροστά σε βιντεοκλήσεις και τηλεφωνήματα μετά την απόφαση της συνεπιμέλειας και παρατηρούσα η ίδια την αλλαγή, τη μεγάλη ωριμότητα και την αμοιβαία εκτίμηση των γονιών, οι οποίοι πλέον χρειάζονταν να συνεργαστούν, ακόμα και χωρισμένοι, για το συμφέρον του παιδιού τους», ενώ επιπλέον ανέφερε ότι η αιτούσα «επιδιώκει να παρουσιάσει μία παραπλανητική κατάσταση» αναφορικά με τον καθ’ ου και τη νέα σύζυγο του, καθώς και ότι παρουσιάζει την ανήλικη κόρη της ως ένα παιδί «ψυχικά ασθενές, τη στιγμή που η επαφή με τον μπαμπά της μόνο θεραπευτικά για την ψυχική της υγεία έχει λειτουργήσει». Οι ως άνω ένορκη κατάθεση και ένορκη βεβαίωση των μαρτύρων του καθ’ ου αντικρούουν πλήρως τόσο την ένορκη κατάθεση της μάρτυρα της αιτούσας στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, αδελφής της, όσο και τις ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων της, μητέρας της και μνηστού της, καθόσον άπαντες αναφέρθηκαν μεν στη δυσμενή προσωπική κατάσταση της ανήλικης (νευρικός βήχας της ανήλικης, στρεπτόκοκκος για τον οποίο έλαβε αντιβίωση, κακή εικόνα της ανήλικης όταν επιστρέψει στην οικία της αιτούσας, μετά την άσκηση της συνεπιμέλειάς της από τον καθ’ ου), εξαιτίας της αδυναμίας του καθ’ ου να ανταποκριθεί στα καθήκοντα που απορρέουν από τη συνεπιμέλεια του τέκνου του, δίχως όμως οι καταθέσεις τους να επιβεβαιωθούν από άλλα κρίσιμα και δη έγγραφα αποδεικτικά στοιχεία, ήτοι από ιατρικές βεβαιώσεις και εκθέσεις ψυχοπαιδαγωγικής εκτίμησης της ανήλικης, προερχόμενες από ειδικούς επιστήμονες, ως οι μόνοι αρμόδιοι να γνωμοδοτήσουν περί της ιατρικής και ψυχολογικής εν γένει κατάστασης της ανήλικης, σε συνάρτηση με τα αισθήματα που τρέφει για τον καθ’ ου πατέρα της και με τον τρόπο που ο τελευταίος ασκεί τη συνεπιμέλειά της. Σημειωτέον, εξάλλου, ότι η μάρτυρας του αιτούντος, νυν σύζυγος του, κατέθεσε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου ότι η ανήλικη κόρη των διαδίκων χαίρεται να περνάει χρόνο με τον καθ’ ου και είναι ευτυχισμένη μαζί του (βλ. και τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες από την καθημερινότητα της ανήλικης), έχει δε προσαρμοστεί πλήρως στο καθεστώς συνεπιμέλειάς της και αισθάνεται θαλπωρή και ασφάλεια μαζί του, πλην όμως η αιτούσα είναι εκείνη που την αντιμετωπίζει χειριστικά, προκαλώντας στην ανήλικη τύψεις και ενοχές, στην ευαίσθητη ηλικία των 4 ετών, που διανύει, με αποτέλεσμα η ανήλικη να φορτίζεται ψυχολογικά και να εσωτερικεύει την πίεση, που αισθάνεται. Η ίδια μάρτυρας αντέκρουσε επιμέρους αιτιάσεις της αιτούσας σε καθημερινά ζητήματα άσκησης της συνεπιμέλειας του καθ’ ου, όπως ότι ο τελευταίος αποφάσισε να κουρέψει το παιδί στον ύπνο του και παρά τη θέληση του ή ότι δεν μερίμνησε για την ιατρικής φροντίδα, όπως η ανήλικη τη χρειάστηκε. Ειδικότερα, κατέθεσε ότι ο καθ’ ου έχει προβεί άμεσα σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες, όποτε η κόρη του έχει ασθενήσει, με σκοπό την φροντίδα και τη μεριμνά της, δίχως να αδιαφορεί για αυτήν, ενώ δεν πιθανολογήθηκε ότι ο καθ’ ου επιχειρεί να υποκαταστήσει την αιτούσα με τη νέα σύζυγο του, στο μητρικό πρότυπο. Δεν πιθανολογήθηκε, τέλος, ότι ο καθ’ ου ασκεί την ανατεθείσα σε αυτόν συνεπιμέλειά κατά τρόπο, με τον οποίο επιδιώκεται η ψυχολογική φόρτιση της ανήλικης κόρης του ή ότι τη στρέφει εναντίον της αιτούσας, ήτοι κατά τρόπο με τον οποίο, τα χρονικά διαστήματα της εναλλασσόμενης κατοικίας της ανήλικης στον τόπο κατοικίας του, ενεργεί αντίθετα προς το συμφέρον της ανήλικης, κατά τρόπο αντιπαιδαγωγικό, φορτίζοντας την και επιβαρύνοντας την ψυχολογικά, με συνέπεια η ανήλικη να μην επιθυμεί να διαμένει μαζί του. Επισημαίνεται ότι η συνεπιμέλειά της ανήλικης κόρης των διαδίκων, όπως αναφέρεται και στην υπό μεταρρύθμιση απόφαση, προϋποθέτει ακριβώς την κοινή προθυμία των γονέων να συνεργαστούν και να παραμερίσουν τους λόγους εκείνους, που οδήγησαν στη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης τους, κυρίως δε να καταφέρουν με κοινή προσπάθεια να επικοινωνούν μεταξύ τους αρμονικά, ώστε να λαμβάνουν τις αποφάσεις τους για τη συνεπιμέλειά της, υπό καθεστώς συνεργασίας και συναντίληψης για το συμφέρον της, προσέγγιση που πιθανολογήθηκε ότι εφαρμόζεται μέχρι σήμερα από τον καθ’ ου, απορριπτόμενων των αντίθετων ισχυρισμών της αιτούσας ως ουσιαστικά αβάσιμων. Εφόσον, επομένως, δεν πιθανολογήθηκαν νέα πραγματικά περιστατικά, υπό την έννοια ότι δεν μεταβλήθηκαν οι συνθήκες, στις οποίες στηρίχθηκε η με αριθμό 5493/2022 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, που ανέθεσε τη συνεπιμέλειά της ανήλικης κόρης των διαδίκων σε αμφότερους αυτούς, υπό το σύστημα της εναλλασσόμενης κατοικίας, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του καθ’ ου πρέπει να επιβληθούν, κατόπιν αιτήματος του και χωρίς κατάλογο, σε βάρος της αιτούσας, λόγω της ήττας της στη δίκη (άρθρο 176 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ με παρόντες τους διαδίκους.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της αιτούσας τα δικαστικά έξοδα του καθ’ ου, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350,00) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Αθήνα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων Δικηγόρων τους, στις 24 Απριλίου 2023.