Δικαστική Απόφαση

Κείμενο Απόφασης

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 4375/2024 ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Σοφία Χειμάρα, Πρωτόδικη, η οποία ορίσθηκε κατόπιν νόμιμης κλήρωσης, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέα.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στην Αθήνα την 17η Ιουλίου 2024, για να δικάσει τις υποθέσεις μεταξύ:

Α. ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: …, κατοίκου Ελευσίνας Αττικής, επί της οδού ., .ος όροφος, με ΑΦΜ … ΔΟΥ Ελευσίνας, ατομικά και με την ιδιότητά της ως συνασκοΰσας την γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, ., η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου της, Μαρίας Χατζηδημητρίου (ΑΜΔΣΑ 36279).

ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: …, κατοίκου Ελευσίνας Αττικής, επί της οδού ., .ος όροφος, με ΑΦΜ .. ΔΟΥ Ελευσίνας, ατομικά και με την ιδιότητά του ως συνασκούντος τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, .., ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του, Δημητρίου Δουλιώτη (ΑΜΔΣΑ 28220).

Η αιτούσα ζητά να γίνει δεκτή η από 8-2-2024 αίτησή της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού την 9-2-2024, λαμβάνοντας αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./2024 και προσδιορίστηκε προς συζήτηση κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, οπότε και εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου εκθέματος.

Β. ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: …, κατοίκου Ελευσίνας Αττικής, επί της οδού ., .ος όροφος, με ΑΦΜ … ΔΟΥ Ελευσίνας, ατομικά και με την ιδιότητά του ως συνασκούντος τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, .., ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του, Δημητρίου Δουλιώτη (ΑΜΔΣΑ 28220).

ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: …, κατοίκου Ελευσίνας Αττικής, επί της οδού …, .ος όροφος, με ΑΦΜ … ΔΟΥ Ελευσίνας, ατομικά και με την ιδιότητά της ως συνασκούσας τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, …, η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου της, Μαρίας Χατζηδημητρίου (ΑΜΔΣΑ 36279).

Ο αϊτών ζητά να γίνει δεκτή η από 4-3-2024 αίτησή του, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού την 8-3-2024, λαμβάνοντας αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./2024 και προσδιορίστηκε προς συζήτηση κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, οπότε και εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου εκθέματος.

Κατά τη συζήτηση των υποθέσεων, οι οποίες συνεκφωνήθηκαν νόμιμα στη σειρά τους από το οικείο έκθεμα, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους, που περιέχονται και στα εμπροθέσμως κατατεθέντα σημειώματά τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Οι υπό κρίση: α) από 8-2-2024 αίτηση που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού την 9-2-2024, λαμβάνοντας αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./2024 [εφ’ εξής υπό στοιχείο (Α)] και β) από 4-3-2024 αίτηση που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού την 8-3-2024, λαμβάνοντας αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./2024 [εφ’ εξής υπό στοιχείο (Β)], οι οποίες αφορούν, μεταξύ άλλων, σε ζητήματα επιμέλειας και διατροφής του κοινού τέκνου των διαδίκων, είναι προδήλως συναφείς, υπάγονται στην ίδια διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και, επομένως, πρέπει να συνεκδικαστούν, διότι έτσι διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης, επιπλέον δε μειώνονται τα έξοδα (άρθρα 31 παρ. 1 και 246 ΚΠολΔ).

Με το ν. 4800/2021 (ΦΕΚ Α’ 81/21-5-2021) περί «Μεταρρυθμίσεων αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων, άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου και λοιπές επείγουσες διατάξεις» και δη με τα Κεφάλαια Α και Β αυτού αντικαθίσταται ή τροποποιείται σειρά διατάξεων του ενδέκατου Κεφαλαίου του Αστικού Κώδικα για τις σχέσεις γονέων και τέκνων και ιδίως για τα θέματα της γονικής μέριμνας των ανήλικων τέκνων (άρθρα 1510-1541 του Αστικού Κώδικα), ως ίσχυαν και εναρμόνισε τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα προς το άρθρο 4 παρ. 2 του Συντάγματος για την ισότητα των φύλων και προς το άρθρο 21 παρ. 1 του Συντάγματος για την προστασία της παιδικής ηλικίας. Η ισχύς του νόμου αυτού, ως προς τα ανωτέρω Κεφάλαια, αρχίζει από τις 16-9-2021. Το Κεφάλαιο Α, υπό τον τίτλο «Σκοπός και Αντικείμενο», ορίζει ότι ο νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του βέλτιστου συμφέροντος το τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού. Οι διατάξεις του ερμηνεύονται και εφαρμόζονται σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις, που δεσμεύουν τη Χώρα, ιδίως με τη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, που κυρώθηκε με το ν. 2101/1992 και τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση Κωνσταντινούπολης), που κυρώθηκε με το ν. 4531/2018. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1518 και 1520 ΑΚ, όπως αντικαταστάθηκαν ή τροποποιήθηκαν με τον ως άνω νόμο, συνάγεται ότι η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου του (η οποία εμπεριέχει, ιδίως, την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευση του τέκνου, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του), επιπλέον δε, τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορά στο πρόσωπο ή στην περιουσία του. Σε περίπτωση διαζυγίου, ακύρωσης του γάμου ή διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, όταν ανατρέπονται πλέον οι συνθήκες της ζωής της οικογένειας, καταργείται ο συζυγικός οίκος, δημιουργείται χωριστή εγκατάσταση του καθενός από τους γονείς, ωστόσο, οι γονείς εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα. Με την εν λόγω ρύθμιση, η οποία βρίσκεται σε αρμονία με τη διάταξη του άρθρου 1510 εδ. α’ του ΑΚ, που αναφέρεται στην έγγαμη συμβίωση, καθιερώνεται εκ του νόμου η κοινή άσκηση της γονικής μέριμνας, στην περίπτωση διαζυγίου, ακύρωσης του γάμου ή διακοπής της έγγαμης συμβίωσης, ακόμη και αν δεν υπάρχει συμφωνία των γονέων ή απόφαση του δικαστηρίου. Με τη νέα ρύθμιση του άρθρου 1513 ΑΚ, η συνέχιση της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας μπορεί να αποκλειστεί, εφόσον όμως συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 1514 παρ. 2 του ίδιου Κώδικα και όχι σε κάθε περίπτωση. Με την έννοια αυτή, η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, σύμφωνα με το νέο δίκαιο είναι υποχρεωτική, αφού ισχύει εκ του νόμου και ανεξάρτητα από το εάν τη θέλουν οι γονείς. Με τον όρο «εξακολουθούν» καταφάσκεται η αναγκαιότητα αδιατάρακτης και αδιάκοπης διαβίωσης του ανηλίκου, υπό τις συνθήκες, υπό τις οποίες ζούσε πριν από το χωρισμό των γονέων του και, ιδίως, αυτές που αφορούν στις μεθόδους και στη φιλοσοφία ανατροφής, διαπαιδαγώγησης, εκπαίδευσής του, τις επιλογές ως προς τις εξωσχολικές του δραστηριότητες, την ψυχαγωγία του και τις κοινωνικές του συναναστροφές, αφού η διάσταση, το διαζύγιο, η διακοπή της συμβίωσης ή η ακύρωση του γάμου των γονέων του, δεν πρέπει να μεταβάλουν τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας του ανηλίκου τέκνου, η οποία πρέπει να ασκείται από κοινού και από τους δύο γονείς, καθόσον βασικός σκοπός είναι η ψυχική υγεία του ανήλικου τέκνου, η ομαλή ένταξή του στο κοινωνικό περιβάλλον και η ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Με τον όρο «εξίσου» αποδίδεται η θεμελιώδης αρχή του οικογενειακού δικαίου, η οποία εισήχθη με το ν. 1329/1983 και εναρμόνισε, στο θέμα τούτο, τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα προς τα άρθρα 4 παρ. 2 και 21 παρ. Ι του Συντάγματος, περί της ισότιμης συμβολής και των δύο γονέων στην ανατροφή και τη διαπαιδαγώγηση του τέκνου και την ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Για τη λήψη της απόφασης, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του για την άσκηση της γονικής μέριμνας (ΑΠ για το πλήρες κείμενο της οποίας βλ. ιστοσελίδα ΑΠ). Με βάση την ως άνω διάταξη του άρθρου 1514 ΑΚ συνάγεται ότι, σε περίπτωση που η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας των ανήλικων τέκνων δεν είναι δυνατή, εξαιτίας διαφωνίας των γονέων, η ρύθμιση αυτής γίνεται από το δικαστήριο, ενώ, ως περιπτώσεις διαφωνίας αναφέρονται, ενδεικτικά («ιδίως»), οι περιπτώσεις που ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει στη γονική μέριμνα ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησής της, ή αν συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου, ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι αρκεί, απλώς, η διαφωνία των γονέων για να απονείμει ο δικαστής την αποκλειστική επιμέλεια στον ένα γονέα. Πιο συγκεκριμένα, αν δεν συντρέξει σπουδαίος λόγος, που εγκυμονεί κινδύνους για το παιδί (περίπτωση κακοποιητικού, ψυχικά διαταραγμένου ή παντελώς αδιάφορου γονέα) ή αν δεν συντρέξει πραγματική αδυναμία άσκησης της συνεπιμέλειας από τον ένα γονέα, λόγω της μόνιμης μετεγκατάστασης του παιδιού σε άλλη πόλη ή χώρα, δεν νοείται ανάθεση της αποκλειστικής επιμέλειας στον άλλο γονέα ή έστω κατανομή της επιμέλειας, που μόνο κατ’ επίφαση θα επέτρεπε την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του παιδιού, διότι, διαφορετικά, ο δικαστής θα υπερέβαινε τα ακραία όρια της διακριτικής του ευχέρειας και θα ερμήνευε ή και θα εφάρμοζε εσφαλμένα το άρθρο 1514 ΑΚ. Ως κατευθυντήρια γραμμή για την άσκηση της γονικής μέριμνας, στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων του τέκνου και της προσφυγής τους στο δικαστήριο, αλλά και πυρήνας για τον προσδιορισμό της άσκησής της είναι το «βέλτιστο συμφέρον του τέκνου», που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μια ανεξάρτητα και υπεύθυνη προσωπικότητα. Ο όρος «βέλτιστο συμφέρον» κατ’ ουσία αποδίδει την προϊσχύσασα έννοια του «συμφέροντος του τέκνου» και, επομένως, δεν εισάγεται διαφοροποίηση σε σχέση με το προϊσχύσαν δίκαιο, ως προς την έννοια και το περιεχόμενο της αόριστης νομικής έννοιας του συμφέροντος του παιδιού. Ως τέτοιο (συμφέρον του παιδιού) νοείται το σωματικό, υλικό, πνευματικό, ψυχικό, ηθικό και γενικά κάθε είδους συμφέρον, που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μια ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα. Για την εξειδίκευση της αόριστης αυτής νομικής έννοιας παρέχονται, για πρώτη φορά, από το νομοθέτη, εκ των προτέρων, προσδιοριστικά στοιχεία, πέραν από το επιβαλλόμενο στο δικαστή καθήκον να σεβαστεί την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις, εξαιτίας του φύλου, του σεξουαλικού του προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή της κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσιακής-οικονομικής κατάστασής τους. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1511 παρ. 2 ΑΚ «η απόφαση του δικαστηρίου συνεκτικά παραμέτρους, όπως την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με τις νόμιμες υποχρεώσεις του, δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και προηγούμενες συμφωνίες που είχαν συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν στο τέκνο». Τα κριτήρια αυτά αναδεικνύονται από το νομοθέτη και ισχυροποιούνται έναντι άλλων, χωρίς, ωστόσο, να δεσμεύουν το δικαστήριο, ως προς την ιεράρχηση ή την υιοθέτησή τους, στο σύνολό τους. Το κανονιστικό νόημα της αόριστης νομικής έννοιας υπερτερεί έναντι άλλου έννομου συμφέροντος, κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας (λ.χ. του συμφέροντος των γονέων, των απώτερων ανιόντων, τρίτων προσώπων που έρχονται σε επαφή με το παιδί). Γνώμονας για τη σχετική απόφαση του δικαστηρίου είναι μόνο το συμφέρον του ανήλικου παιδιού, όπως τούτο κρίνεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση χωριστά, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της κάθε υπόθεσης. Η εξατομικευμένη κρίση συνιστά και εφαρμογή της επιταγής του άρθρου 2 παρ. 1 του Συντάγματος, η οποία αποκλείει τη στερεότυπη αντιμετώπιση, ως προς την αξιολόγηση ατόμων και προσωπικών σχέσεων. Έτσι, κρίσιμα προς τούτο στοιχεία είναι, μεταξύ άλλων, η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανηλίκου τέκνου, υπό καθεστώς ηρεμίας και ασφάλειας, καθώς και οι αναπτυχθέντες μέχρι τότε, με ανεπηρέαστη επιλογή, δεσμοί του διαθέτοντας ικανότητα διάκρισης τέκνου με τους γονείς του και τυχόν αδελφούς του, ενώ μεγάλης σημασίας είναι και η, κατά το δυνατό, μικρότερη διατάραξη του μέχρι τούδε τρόπου ζωής του παιδιού, έτσι ώστε να διαφυλαχθεί, κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ο ψυχικός και συναισθηματικός κόσμος του, δεδομένου ότι η διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των γονέων, με συνεπακόλουθο και τη διάσπαση της οικογενειακής συνοχής, έχει ήδη κλονίσει την ψυχική ισορροπία και την αίσθηση ασφάλειας του τέκνου. Η μικρή ηλικία του ανήλικου τέκνου και το φύλο του δεν αποτελούν κυρίαρχο, κατά νόμο, στοιχείο για τον προσδιορισμό του συμφέροντος του ανηλίκου, αναφορικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή επιμέλειας στον ένα από τους γονείς του, γιατί η άποψη ότι η γονική μέριμνα των μικρής ηλικίας τέκνων πρέπει να ανατίθεται στη μητέρα τους, λόγω του ότι έχουν ανάγκη της μητρικής στοργής και ιδιαίτερων περιποιήσεων, εξακολουθεί να ισχύει, κατά τις νεότερες ιατρικές, παιδαγωγικές και ψυχολογικές έρευνες, μόνο για την πρώιμη νηπιακή ηλικία, για την οποία αναγνωρίζεται υπεροχή στη μητέρα, ενώ, για το μεταγενέστερο χρόνο, αναγνωρίζεται ο σοβαρός ρόλος του πατέρα στην όλη διαμόρφωση των διαπροσωπικών σχέσεων του τέκνου. Ουσιώδους σημασίας είναι και η επισημαινόμενη στο νόμο ύπαρξη ιδιαίτερου δεσμού του τέκνου προς τον ένα από τους γονείς του και η περί αυτού ρητώς εκφραζόμενη προτίμησή του, την οποία συνεκτιμά το δικαστήριο, ύστερα και από τη στάθμιση του βαθμού ωριμότητάς του, εφόσον αυτή είναι προϊόν ελεύθερης και ανεπηρέαστης επιλογής του ανηλίκου. Πρέπει, εξάλλου, να λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψη ότι ο ανήλικος, που έχει ακόμη ατελή την ψυχοπνευματική ανάπτυξη και την προσωπικότητά του υπό διαμόρφωση, υπόκειται ευχερώς σε επιδράσεις και υποβολές των γονέων ή άλλων, οι οποίες, έστω και χωρίς επίγνωση γενόμενες, οδηγούν ασφαλώς στο σχηματισμό της μονομερούς διαμόρφωσης και προτίμησης προς τον ένα από τους γονείς, οπότε η προτίμησή του δεν εξυπηρετεί πάντοτε και το βέλτιστο συμφέρον του. Έτσι, υπό το κράτος της κατάστασης αυτής, το συμφέρον του ανηλίκου μπορεί να επιβάλει να συμβιώνει τόσο με τη μητέρα του όσο και με τον πατέρα του και, ακολούθως, εφόσον έτσι προκαλείται η μικρότερη δυνατή διατάραξη του τρόπου ζωής του, να ανατίθεται η άσκηση της επιμέλειας αυτού από κοινού στη μητέρα και τον πατέρα του, δηλαδή, να γίνεται χρονική (ή εναλλασσόμενη) κατανομή αυτής ανάμεσα στους δύο γονείς ενώ και η γονική μέριμνα να ανήκει από κοινού και στους δύο, οι οποίοι θα οφείλουν να φροντίζουν για την ομαλή ανάπτυξη και το καλό του τέκνου τους από κοινού. Η έλλειψη δε συνεργασίας των γονέων δεν πρέπει να συνιστά εμπόδιο επιλογής της χρονικής κατανομής της επιμέλειας. Επίσης, η τυχόν εξάρτηση της χρονικά κατανεμημένης γονικής μέριμνας ή επιμέλειας από τη διάθεση συνεργασίας των γονέων αποδυναμώνει τη συγκεκριμένη λύση, διότι αφήνει την δυνατότητα στο γονέα, που είναι περισσότερο συναισθηματικά δεμένος με τα παιδιά, να τα επηρεάσει σε βάρος του άλλου γονέα και να επιτύχει, μέσω της άρνησής του να συνεργαστεί για μια τέτοια λύση, το μείζον, ήτοι να ασκεί αυτός αποκλειστικά τη γονική μέριμνα ή επιμέλεια των τέκνων, περιθωριοποιώντας τον άλλο γονέα. Για το σκοπό αυτό, λαμβάνεται υπόψη η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα και υπευθυνότητα κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και η οικονομική κατάσταση τούτων. Διάκριση πρέπει να γίνεται μεταξύ της χρονικής κατανομής της άσκησης της επιμέλειας μεταξύ των γονέων και της εναλλασσόμενης διαμονής (κατοικίας) του τέκνου. Η πρώτη συνιστά μορφή κατανομής της άσκησης της γονικής μέριμνας με περιοδικότητα και συνεπάγεται ότι το παιδί έχει εναλλασσόμενη κατοικία στον τόπο κατοικίας του γονέα του, ο οποίος, στο πλαίσιο αυτό, ασκεί μόνος του, κάθε φορά, τις πράξεις επιμέλειας του παιδιού για όλα τα θέματα, με εξαίρεση εκείνα που αφορούν στον πυρήνα, κατ’ άρθρο 1519 παρ. 1ΑΚ. Αντιθέτως, η εναλλασσόμενη διαμονή μπορεί να διαταχθεί από το δικαστήριο αυτοτελώς, χωρίς την κατανομή της άσκησης της επιμέλειας, οπότε οι γονείς εξακολουθούν να ασκούν από κοινού την επιμέλεια του παιδιού (συνεπιμέλεια) [ΑΠ 78/2023 για το πλήρες κείμενο της οποίας βλ. ιστοσελίδα ΑΠ].

Με την υπό στοιχεία (α), κατατεθείσα προγενέστερα, αίτηση, η αιτούσα, επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση και ακαταλληλότητα του καθ’ ου να ασκεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο την επιμέλεια του προσώπου του ανήλικου τέκνου τους και αδυναμία άσκησης από κοινού της επιμέλειάς του, ως είχε ορισθεί μεταξύ των διαδίκων δυνάμει της συμφωνίας τους περί συναινετικής λύσης του μεταξύ τους γάμου, καθώς και ότι υφίσταται άμεσος κίνδυνος για το αληθές συμφέρον του παιδιού τους, ζητά, ατομικά και ως συνασκούσα την γονική μέριμνα της ανήλικης, να της ανατεθεί προσωρινά η αποκλειστική επιμέλεια της ανήλικης κόρης των διαδίκων, να υποχρεωθεί ο καθ’ ου να της προκαταβάλει με την ιδιότητά της ως αποκλειστικά ασκούσας την επιμέλεια της ανήλικης το ποσό των 1.200 ευρώ ανά μήνα ως προσωρινή διατροφή από την επίδοση της αίτησης και μέχρι την έκδοση απόφασης επί της αγωγής που πρόκειται να ασκηθεί, άλλως για ένα χρόνο με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση εκάστης μηνιαίας παροχής και μέχρι εξόφλησης, να απαγορευθεί στον καθ’ ου να προσεγγίζει και να οχλεί το ανήλικο τέκνο των διαδίκων στο σχολείο του, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη λήξη του σχολικού ωραρίου και να πείθει τους γονείς του να κάνουν το ίδιο και να καταδικασθεί ο καθ’ ου στη δικαστική της δαπάνη. Με τέτοιο περιεχόμενο και αιτήματα η υπό κρίση αίτηση αρμοδίως καθ’ ύλη εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (683 παρ. 1 και 686 επ. ΚΠολΔ) και είναι ορισμένη και νόμω βάσιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1516, 1518 και 1520 ΑΚ, καθώς σε εκείνες των άρθρων 728, 731, 732Α, 735 ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος περί εξαναγκασμού του ενάγοντα να πείθει τους γονείς του να παραλείπουν τις οχλήσεις της ανήλικης, καθόσον τούτο δεν μπορεί, αντικειμενικά, να είναι αντικείμενο διαταγής του δικαστηρίου, δεκτικό εκτελεστότητας. Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω, για να κριθεί αν είναι βάσιμη και κατ’ ουσία.

Επιπλέον, με την, χρονικά μεταγενέστερη, υπό στοιχεία (Β) αίτηση, ο αιτών, ουσιαστικά ζητά να απορριφθεί η προηγηθείσα χρονικά αίτηση της καθ’ ης και, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση, καθώς και το συμφέρον του τέκνου τους, σε συνδυασμό με την απροθυμία της αντιδίκου του να ρυθμίσουν, εκ νέου, εξωδικαστικά το ζήτημα της επιμέλειας του τέκνου τους, ο αϊτών ζητεί, ατομικά και ως συνασκών τη γονική μέριμνα του ανήλικου, να διαταχθεί να εξακολουθήσει η άσκηση της γονικής μέριμνάς του από κοινού και εξίσου από αμφότερους τους διαδίκους, κατά το ειδικότερο σχέδιο εναλλασσόμενης διαμονής στις οικίες και των δύο, το οποίο αναλυτικά παραθέτει, να ορισθεί επικοινωνία με την ανήλικη καθ’ ο χρονικό διάστημα διαμένει με την καθ’ ης η αίτηση και να λυθεί η διαφωνία μεταξύ των διαδίκων περί ορισμού εξειδικευμένου παιδοψυχιάτρου που θα ξεκινήσει συνεδρίες και να υποχρεωθεί η καθ’ ης να συναινέσει στην επιλογή του προτεινόμενου από τον ίδιο ψυχιάτρου ως θεράποντος ιατρού της κόρης τους ώστε να διερευνηθούν τα αίτια της αιφνίδιας μεταστροφής της συμπεριφοράς της ανήλικης και να αποκατασταθεί, σταδιακά η μεταξύ τους σχέση. Τέλος, ζητεί να καταδικαστεί η καθ’ ης στα δικαστικά του έξοδα. Με το περιεχόμενο και τα αιτήματα αυτά η αίτηση αρμοδίως καθ’ ύλην εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (683 παρ. 1 και 686 επ. ΚΠολΔ) και είναι ορισμένη και νόμω βάσιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486,1489 παρ. 2, 1493, 1496, 1498, 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1516 και 1518, 1520 ΑΚ και 731, 732 και 735 ΚΠολΔ, μόνο όμως κατά το μέρος που ασκείται ατομικά από τον αιτούντα, ενώ αντίθετα κατά το μέρος που ασκείται από τον ίδιο ως συνασκούντα τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τυγχάνει απορριπτέα ελλείψει ενεργητικής νομιμοποίησής του, δοθέντος ότι σε δίκες για την ανάθεση της – προσωρινής ή οριστικής – άσκησης της επιμέλειας του προσώπου ανηλίκου, όπως εν προκειμένω, διάδικος δεν είναι το ανήλικο τέκνο, αφού δεν είναι αυτό υποκείμενο του επίδικου δικαιώματος, αλλά (ατομικά) εκείνος ο οποίος αξιώνει ή έναντι του οποίου αξιώνεται το εν λόγω δικαίωμα γονικής μέριμνας – επιμέλειας, δηλαδή οι γονείς συνήθως των ανηλίκων (βλ. και ΜΠΑΘ 6486/2023 ΤΝΠ Ισοκράτης). Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω, για να κριθεί αν είναι βάσιμη και κατ’ ουσία.

Από την ανωμοτί εξέταση αμφοτέρων των διαδίκων, τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων ενός έκαστου, η εξέταση των οποίων προτάθηκε αντιστοίχως από τους διαδίκους, από τις ΔΑ_ΕΒ_.._2024 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της δικηγόρου Ελένης Ατσαλη, τις οποίες προσκομίζει η αιτούσα της (Α) αίτησης, τη ./8-3-2024 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ., τις ./8-3-2024, ./3-7- 2024 και ./3-7-2024 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της συμβολαιογράφου Ελευσίνας . τις οποίες προσκομίζει ο αϊτών της (Β) αίτησης και οι οποίες άπασες λαμβάνονται παραδεκτώς υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια, παρότι δεν προκύπτει η προηγούμενη κλήτευση του αντιδίκου τους εκατέρωθεν, είτε κάποιες από αυτές λήφθηκαν στο πλαίσιο της προηγηθείσας δίκης χορήγησης προσωρινής διαταγής, είτε είναι περισσότερες από τρεις οι προσκομιζόμενες από τον ίδιο διάδικο και συγκεκριμένα την αιτούσα της Α’ αίτησης (βλ. για όλα αυτά Κράνης σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, ΚΠολΔ, 2020, άρθρο 690 αριθμ.7 με τις εκεί παραπομπές στη νομολογία), από τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μεταξύ των διαδίκων και μεταξύ των διαδίκων και τρίτων εμπίπτουν στην έννοια του ιδιωτικού εγγράφου κατά τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 444 ΚΠολΔ, από τις έγχαρτες αποτυπώσεις των μηνυμάτων που εστάλησαν μέσω εφαρμογών κοινωνικής δικτύωσης [που αποτελούν ηλεκτρονικά έγγραφα κατά τις εναρμονισμένες διατάξεις των άρθρων 13 γ ΠΚ και 444 ΚΠολΔ, ήτοι μηχανικές απεικονίσεις. Τα μηνύματα αυτά δικονομικά πρέπει να αντιμετωπιστούν όπως οι επιστολές, αποτελούν, ενώ είναι αδιάφορος ο τρόπος με τον οποίο προσκομίζονται ως αποδεικτικά μέσα στο δικαστήριο, δηλ. ως φωτογραφίες, φωτοτυπίες κ.λπ.- βλ. Χρ. Μυλωνόπουλο, Ποινικό Δίκαιο, Ειδ.Μέρος, άρθρα 216-223 ΠΚ, σελ.23 επ., 31 επ, Σ. Κουσούλη, Σύγχρονες μορφές συναλλαγής, σελ. 138, ΑΠ 1628/2003 στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Τριμ.Εφ.Θεσ/νίκης 164/2020 στην ΤΝΠ Ουθίεχ, Πολ.Πρ.Θεσ/νίκης 13661/2019 και ΜΟΔ Ηρακλείου 8/2019 στην ΤΠΝ ΝΟΜΟΣ και ΑΠ (σε Συμβούλιο) 4/2022 αδημ. στο νομικό τύπο] καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που προσκομίζονται από τους διαδίκους, κάποια από τα οποία μνημονεύονται στη συνέχεια, χωρίς ωστόσο να παραλείπονται τα υπόλοιπα που δεν μνημονεύονται ειδικά κατά την ουσιαστική εκτίμηση της υπόθεσης και από τα όσα προφορικά στο ακροατήριο ανέπτυξαν και επανέλαβαν με τα σημειώματα που κατέθεσαν οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, χωρίς αντιθέτως να λαμβάνονται υπόψη ισχυρισμοί και αιτήματα που υποβλήθηκαν το πρώτον με τα σημειώματά τους, δίχως προηγουμένως να έχουν προβληθεί κατά την προφορική συζήτηση (βλ. Δ. Κράνη σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, 2020, ΚΠολΔ, άρθρο 690 αριθμ. 4), πιθανολογούνται τα ακόλουθα, κρίσιμα για την υπό κρίση υπόθεση, πραγματικά περιστατικά: Μεταξύ των διαδίκων τελέσθηκε νόμιμος πολιτικός γάμος την 24η Φεβρουάριου 2014, εντός του οποίου απέκτησαν ένα κοινό, ανήλικο σήμερα, τέκνο, την . που γεννήθηκε την 4-8-2014. Η ανήλικη διαγνώσθηκε με ελκώδη κολίτιδα ενώ ήταν επτά (7) μηνών, οπότε και χρειάσθηκε σε, μικρή ηλικία, να γίνει επέμβαση ολικής κολεκτομής, ώστε σήμερα να της έχει αναγνωριστεί ποσοστό αναπηρίας 67% εφ’ όρου ζωής. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων λύθηκε συναινετικά με την υπογραφή της ./20-6-2022 συμβολαιογραφικής πράξης συναινετικής λύσης γάμου και ρύθμισης επιμέλειας και διατροφής τέκνου, με την οποία και ορίσθηκε ότι αμφότεροι οι γονείς θα ασκούν από κοινού το σύνολο της γονικής μέριμνας της ανήλικης ., χωρίς, όμως να έχει γίνει πρόβλεψη ενός ορισμένου προγράμματος για την εναλλασσόμενη διαμονή του παιδιού. Η δε παράλειψη αυτή πιθανολογείται ότι ήταν εκούσια, προκειμένου να εξυπηρετηθεί το πρόγραμμα του πατέρα, καθώς κατά το χρόνο αυτό οι σχέσεις μεταξύ των αντιδίκων ήταν πολύ καλές, ως αμφότεροι δήλωσαν ενώπιον του δικάζοντας Δικαστηρίου και ως αποδεικνύεται από τα μηνύματα μεταξύ των διαδίκων κατά το χρονικό διάστημα μέχρι και τα Χριστούγεννα του έτους 2023. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι προβλήθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ισχυρισμός (που πιθανολογείται ότι έχει αναφερθεί εντός του έτους 2024 το πρώτον και μεταξύ των διαδίκων σε κατ’ ιδίαν συνομιλία τους) περί του ότι η συμφωνία μεταξύ των διαδίκων ήταν προϊόν έντονης ψυχολογικής βίας και ηθικών εκβιασμών εκ μέρους του αιτούντος της υπό στοιχεία (Β) αίτησης. Πλην όμως ο ισχυρισμός αυτός – που λόγω της σοβαρότητας και των εννόμων συνεπειών του θα μπορούσε να έχει αποτελέσει αντικείμενο έτερης δίκης – στον παρόντα χρόνο, από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν πιθανολογήθηκε. Αντιθέτως, αφ’ ενός μεν η απουσία ειδικότερης πρόβλεψης περίτης εναλλασσόμενης διαμονής αφ’ ετέρου δε η παραδοχή εκ μέρους της αιτούσας – καθ’ ης η αίτηση ότι οι σχέσεις μεταξύ των μερών ήταν πολύ καλές μέχρι και το Δεκέμβριο του έτους 2023, καταδεικνύουν ότι η συμφωνία ήταν προϊόν ελεύθερης και ανεπηρέαστης βούλησης αμφοτέρων των γονέων να παράσχουν στο παιδί τις συνθήκες που αυτό είχε πριν τη λύση της έγγαμης συμβίωσης μεταξύ των γονέων. Το συμπέρασμα αυτό ενισχύεται έτι περαιτέρω από την ήδη αναφερθείσα, γραπτή, μέσω μηνυμάτων σε ηλεκτρονική εφαρμογή, επικοινωνία μεταξύ των γονέων κατά το χρονικό αυτό διάστημα. Πιθανολογήθηκε δε ότι το σύστημα της συνεπιμέλειας κατά το περιεχόμενο της συμφωνίας λειτούργησε για μεγάλο χρονικό διάστημα εξαιρετικά τόσο για τους γονείς όσο και για την ανήλικη, οπότε και, κατόπιν επικοινωνίας μεταξύ των γονέων, ώστε να λαμβάνεται υπόψη το ιδιαίτερο πρόγραμμα του πατέρα, το παιδί διέμενε με αυτόν για χρονικό διάστημα περί τις 11 ημέρες ανά μήνα. Για τη διευκόλυνση δε της λειτουργίας του εγχειρήματος, η αιτούσα επέλεξε να μισθώσει διαμέρισμα στον τρίτο όροφο πολυκατοικίας όπου ευρίσκετο η μέχρι πρότινος οικογενειακή εστία, όπου και εξακολούθησε μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης να διαβιεί ο πατέρας. Πιθανολογήθηκε ότι σταδιακά οι σχέσεις μεταξύ των διαδίκων χειροτέρευσαν, χωρίς το γεγονός αυτό να πιθανολογείται ότι οφείλεται στις πράξεις ή παραλείψεις της μίας μόνο πλευράς, με αποτέλεσμα την πλήρη διάρρηξη αυτών περί τα τέλη του έτους 2023 και, ειδικότερα, μετά τα Χριστούγεννα και πριν την Πρωτοχρονιά. Τότε και η ανήλικη, η οποία μέχρι το χρόνο αυτό ακολουθούσε το πρόγραμμα εναλλασσόμενης διαμονής ξεκίνησε να επιδεικνύει μία αρνητική διάθεση απέναντι τόσο στον καθ’ ου η αίτηση, όσο και στους ανιόντες του. Εξαιτίας δε της συγκυρίας αυτής οι νυν διάδικοι συνυπέβαλλαν με τα υπό κρίση δικόγραφά τους και αίτηση χορήγησης προσωρινής διαταγής, οπότε και, δεκτής γενομένης, εν μέρει, της αίτησης του πατέρα (και απορριπτομένου του σχετικού σκέλους της αίτησης εκ μέρους της μητέρας), διατηρήθηκε η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας της ανήλικης και κατανεμήθηκε χρονικά η άσκηση της επιμέλειας. Πλην όμως, για λόγους για τους οποίους η μητέρα δεν πιθανολογείται να έχει υπαιτιότητα, η προσωρινή αυτή διαταγή ουδέποτε τηρήθηκε. Αιτία για την μη τήρηση της διαταγής αυτής ήταν, ως αμφότεροι οι διάδικοι συνομολογούν, η όξυνση των αρνητικών συναισθημάτων της ανήλικης . απέναντι στον πατέρα της. Η διάθεση αυτή πιθανολογείται ότι οφείλεται σε σειρά παραγόντων. Ειδικότερα, το χρονικό σημείο της έναρξης εκδήλωσης της διάθεσης της ανήλικης συμπίπτει πλήρως με την πλήρη διάρρηξη των σχέσεων μεταξύ των διαδίκων, κατόπιν παραινέσεων του πατέρα της να υπάρχει, εκ μέρους της αντιδίκου της, μεγαλύτερη επίβλεψη της ανήλικης, καθώς είχε παρατηρήσει ότι της επιτρέπεται να περπατά μεγάλες αποστάσεις σε λεωφόρους μόνη της, χωρίς την επίβλεψη ενήλικα, οπότε και παρέπεται ότι η ανήλικη, η οποία ως προέκυψε από την προσωπική επικοινωνία της Δικαστή του Δικαστηρίου αυτού με την ίδια είναι ιδιαίτερη ώριμη και ευφυής και δίνει, κατά τη συνομιλία μαζί της, την εντύπωση παιδιού μεγαλύτερης ηλικίας, αντέδρασε, έμμεσα και χωρίς τη γνώση ή την προσπάθεια εκ μέρους της μητέρας της, στη διαμάχη μεταξύ των γονέων, λαμβάνοντας ουσιαστικά θέση σε αυτή υπέρ της μητέρας της. Ωστόσο, από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν πιθανολογήθηκε ότι ο πατέρας τυγχάνει ακατάλληλος, κατά τους όρους του νόμου σύμφωνα με τα αναλυτικά διαλαμβανόμενα στην προηγηθείσα μείζονα σκέψη της παρούσας, προκειμένου να ασκεί την επιμέλεια. Ειδικότερα δεν πιθανολογήθηκε ότι ο πατέρας τυγχάνει κακοποιητικός, ψυχικά διαταραγμένος ή αδιάφορος. Αντίθετα δε με τους ισχυρισμούς της μητέρας, η ανήλικη προσδίδει ιδιαίτερη βαρύτητα σε τρία περιστατικά και, ειδικότερα, στην εκ μέρους του πατέρα της εγκατάλειψη δεσποζόμενου ζώου στο οποίο και είχε ιδιαίτερη αδυναμία, στην εκφορά αρνητικών σχολίων για την εμφάνιση γονέων φίλων της και στην έντονή του αντίδραση σε καυγά με τη μητέρα, χωρίς να φαίνεται να έχει επηρεασθεί από τα αναφερόμενα εκ μέρους της αιτούσας πραγματικά περιστατικά. Αξίζει δε να επισημανθεί ότι πρόκειται για παιδί που βρίσκεται προ της εφηβείας, οπότε και, δοθείσης της ιδιαίτερης, κατά τα ως άνω πνευματικής του ανάπτυξης, ανακαλύπτει και διεκδικείτα θέλω του και επιχειρεί να αποκτήσει αυτονομία. Αναφορικά δε με τον ισχυρισμό περί αδυναμίας του πατέρα να προσφέρει βοήθεια στην ανήλικη για την αντιμετώπιση της χρόνιας πάθησής της, τούτος δεν πιθανολογείται βάσιμος. Τουναντίον, αφ’ ενός μεν πιθανολογείται ότι ο πατέρας, τόσο κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης οπότε και έλαβε χώρα η επέμβαση και η μετεγχειρητική αντιμετώπιση του περιστατικού, επικοινωνούσε ατομικά και προσωπικά με την θεράπουσα ιατρό, όσο και μετά από το τέλος της διατηρούσε μέρος στο σπίτι με φαρμακευτικό υλικό, το οποίο και ήθελε να παράσχει στη μητέρα προς υποβοήθησή της σε ενδεχόμενο ταξίδι της με την ανήλικη. Επισημαίνεται, με δεδομένο ότι η ίδια η μητέρα πάσχει από την ίδια νόσο, παρέπεται ότι γνωρίζει, σαφώς, καλύτερα, εξ ιδίας πείρας, τις ιδιαίτερες ανάγκες της ανήλικης και για αυτόν, εξάλλου το λόγο, κατά τη διάρκεια καλής επικοινωνίας μεταξύ των γονέων, υπήρχε συστηματικά επικοινωνία μεταξύ τους και αναφορικά με τις συνήθειες της ανήλικης (διατροφολόγιο, κενώσεις κ.λπ.). Επομένως, δε συντρέχει περίπτωση να αποκλειστεί ο πατέρας από την άσκηση της επιμέλειας της ανήλικης κόρης του, απορριπτομένης, κατά το σκέλος αυτό, της υπό στοιχεία (Α) αίτησης. Αντιθέτως, πρέπει να έχει ενεργό ρόλο σε αυτήν (επιμέλεια), ώστε να μην επέλθει πλήρης αποξένωση. Με τα δεδομένα αυτά και λαμβάνοντας υπόψη το βέλτιστο συμφέρον του ανηλίκου τέκνου, στο οποίο και μόνο αποβλέπει το Δικαστήριο (και όχι στην ικανοποίηση των επιθυμιών των διαδίκων), όπως αυτό προσδιορίζεται από τις βιοτικές και ψυχικές του ανάγκες καθώς και τις ιδιαίτερες περιστάσεις της προκείμενης υπόθεσης, όπως ανωτέρω εκτέθηκαν και δη την καλή λειτουργία του συστήματος της συνεπιμέλειας για μεγάλο χρονικό διάστημα και την ύπαρξη στενού δεσμού μεταξύ της ανήλικης και αμφοτέρων των γονέων της – ο οποίος πιθανολογείται ότι διερράγη παροδικά και σε βαθμό που είναι δυνατόν να αποκατασταθεί πλήρως, τη δεκτικότητα της ανήλικης στη εναλλασσόμενη διαμονή, με εξαίρεση το τελευταίο χρονικό διάστημα διάρκειας έξι μηνών, την ηλικία αυτής, την ασθένεια από την οποία πάσχει και την ανάγκη να υποβληθεί σε επεμβάσεις κατά το προσεχές χρονικό διάστημα, το φύλο της αλλά και την ανάγκη να διατηρηθεί ο στενός δεσμός της με την μητέρα της καθώς και τις ως άνω, προγενέστερες, συμφωνίες των διαδίκων, επιβάλλει, όπως η άσκηση της γονικής μέριμνας – επιμέλειάς της ανατεθεί από κοινού στους διαδίκους με το χαρακτήρα της συναπόφασης για όλα τα θέματα που αφορούν την ανατροφή, την επίβλεψη, την εκπαίδευση και τη μόρφωσή της (άρθρο 1518), ενώ ο γονέας, με την οποίο και θα διαμένει η ανήλικη, μπορεί να επιχειρεί μόνο τις συνήθεις πράξεις επιμέλειας και τις επείγουσες, κατόπιν ενημέρωσης του έτερου γονέα (άρθρα 1513, 1516 ΑΚ). Το Δικαστήριο διά της παρούσης απόφασης υπογραμμίζει ότι και οι δύο διάδικοι οφείλουν να λειτουργήσουν υποστηρικτικά στη δημιουργία και στη διατήρηση ομαλής σχέσης και ψυχικού δεσμού του τέκνου και με τους δύο γονείς του και μέσα σε αυτό το πλαίσιο αυτονόητο είναι ότι ο αμφότεροι οφείλουν να μην επηρεάζουν αρνητικά το τέκνο έναντι του άλλου γονέα, ενόψει του ότι η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων αυτών και γενικά η μη συμμόρφωση των γονέων με τις νόμιμες υποχρεώσεις τους και τις αποφάσεις των Δικαστηρίων αποτελεί, πράγματι, κακή άσκηση της επιμέλειας και δύναται να οδηγήσει στην αφαίρεσή της, κατ’ άρθρο 1532 ΑΚ. Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραπάνω συντρέχουσες περιστάσεις της προκείμενης υπόθεσης, με αποκλειστικό γνώμονα το βέλτιστο της ανήλικης στο οποίο και η παρούσα αποκλειστικά αποσκοπεί, το Δικαστήριο τούτο κρίνει ότι: 1. για το χρονικό διάστημα από την 1η Αυγούστου μέχρι την 30η Σεπτεμβρίου και προκειμένου να εμπεδωθεί αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης εκ μέρους της ανήλικης προς τον πατέρα της τα οποία έχουν διαρραγεί, πρέπει, η ανήλικη να διαμένει με τη μητέρα της από την 1η Αύγουστου έως την 25η Αυγούστου, από την 1η Σεπτεμβρίου έως την 15η Σεπτεμβρίου και από την 23η Σεπτεμβρίου έως την 30η Σεπτεμβρίου, η οποία και θα πρέπει να επιτρέπει, ανεμπόδιστα, τόσο τη διά ζώσης επικοινωνία, όταν ευρίσκεται η ανήλικη στην Αθήνα, κάθε ημέρα, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο ή ίσο της μίας ώρας (λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι κατά το διάστημα αυτό το μεγαλύτερο μέρος των δραστηριοτήτων της ανήλικης αργούν λόγω διακοπών) όσο και την επικοινωνία με κάθε πρόσφορο τεχνολογικό μέσο (τηλέφωνο, skype, viber κ.λπ.) για χρονικό διάστημα 15-30 λεπτών καθημερινά όταν η διά ζώσης επικοινωνία είναι ανέφικτη ή επιβαρυντική για το πρόγραμμα της ανήλικης και να διαμένει με τον πατέρα της από την 26Π Αυγούστου έως και την 31η Αυγούστου και από την 16η Σεπτεμβρίου έως και την 22η Σεπτεμβρίου (οπότε και θα δύναται να επικοινωνεί με τη μητέρα της υπό τους ίδιους ως άνω όρους). II. Για το χρονικό διάστημα από την 1η Οκτωβρίου και μετά, κατά το πρώτο δεκαήμερο κάθε μήνα (1η έως και την 10η έκαστου μηνός) η ανήλικη θα διαμένει στην οικία του πατέρα και τις υπόλοιπες ημέρες κάθε μήνα (από την 11η εκάστου μηνός έως το τέλος του μήνα αυτού) η ανήλικη θα διαμένει στην οικία της μητέρας. Την ανήλικη θα παραλαμβάνει ο πατέρας την πρώτη (1η) ημέρα εκάστου μηνός από την οικία της μητέρας και ώρα 7:30 π.μ. και θα το επιστρέφει ο ίδιος την ενδέκατη (11η) ημέρα κάθε μήνα και ώρα 17:00 μ.μ., ομοίως στην ως άνω οικία της μητέρας. Το πρόγραμμα αυτό θα ακολουθείται για όλους τους μήνες του χρόνου, αλλά και κατά τις διακοπές των Χριστουγέννων και του Πάσχα και του καλοκαιριού, εκτός αν προκύπτει άλλη, έγγραφη, συμφωνία των διαδίκων που από κοινού θα ρυθμίσουν το προγραμμάτων παραπάνω εορτών και των θερινών διακοπών διαφορετικά. Στο διάστημα αυτό ο κάθε γονέας με τον οποίο το παιδί διαμένει πρέπει να επιτρέπει την καθημερινή επικοινωνία του άλλου με την ανήλικη με κάθε πρόσφορο τεχνολογικό μέσο (τηλέφωνο, skype, viber κ.λπ.) ή διά ζώσης, σε ώρα που θα συμφωνήσουν μεταξύ τους και δε θα διαταράσσουντο πρόγραμμα σχολικών και εξωσχολικών δραστηριοτήτων του ανηλίκου τέκνου. Σε κάθε περίπτωση ασθένειας του τέκνου, θα πρέπει να ενημερώνεται άμεσα ο άλλος γονέας, ώστε να παρίσταται κατά την εξέτασή του στον ιατρό ή στο Νοσοκομείο, εάν το επιθυμεί, αλλά και να το επισκέπτεται στην οικία του γονέα, με τον οποίο βρίσκεται τη δεδομένη στιγμή ή κατά το στάδιο της ανάρρωσης. Η δε εναλλαγή της διαμονής θα αργεί και το παιδί θα διαμένει με το γονέα που το ίδιο θα επιλέγει σε περίπτωση υποβολής του σε επέμβαση, χωρίς, όμως να αργεί και η επικοινωνία του με τον άλλο γονέα – η οποία, όμως, θα λαμβάνει χώρα με απόλυτο σεβασμό στην ιδιαιτερότητα της συγκεκριμένης περίστασης. Σημειωτέον ότι στις σχολικές εκδηλώσεις του τέκνου, στα πάρτι γενεθλίων, ονομαστικές εορτές, στις αθλητικές δραστηριότητες και σε κάθε είδος δραστηριότητα, στις αυτό συμμετέχει, αμφότεροι οι γονείς δύνανται να παρίστανται, ανεξαρτήτως του προγράμματος εναλλασσόμενης διαμονής. Επισημαίνεται ότι προκρίνεται ο τρόπος αυτός ορισμού της εναλλασσόμενης διαμονής με αυστηρό καθορισμό των ημερομηνιών που η εναλλαγή θα λαμβάνει χώρα (έναντι της πρότασης εκ μέρους του πατέρα περί διαμονής μαζί του κατά τις ημέρες που έχει ρεπό, ήτοι για χρονικά διαστήματα μη δυνατόν να γίνουν γνωστά εκ των προτέρων) για λόγους που άπτονται του βέλτιστου συμφέρον του τέκνου. Ειδικότερα, προκειμένου αφ’ ενός μεν η ανήλικη που, ως προελέχθη, επιθυμεί να αναπτύξει την αυτονομία της, να έχει ένα σταθερό και συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο πιθανολογείται ότι θα θέλει να γνωρίζει εκ των προτέρων, ώστε να προετοιμάζεται, ψυχολογικά αλλά και πρακτικά για την εναλλαγή, αφ’ ετέρου να αποφεύγονται οι καθημερινές προστριβές μεταξύ των διαδίκων σε αυτή την, επιβαρυμένη, συγκυρία για τις μεταξύ τους σχέσεις που ενδεχόμενη επικοινωνία για τον ορισμό των διαστημάτων εναλλαγής κατοικίας θα επιφέρει. Εξάλλου, είναι τέτοια η ηλικία της ανήλικης που δεν απαιτείται η συνεχής παρουσία του γονέα μαζί της, ώστε η τυχόν εργασία του πατέρα κατά το χρόνο διαμονής της ανήλικης μαζί του να αποτελεί τροχοπέδη στη διαμονή της μαζί του. Σημειωτέον, ότι, σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα στην παραπάνω νομική σκέψη, από κοινού και εξίσου δεν σημαίνει ισόποση χρονική κατανομή της γονικής μέριμνας, αλλά ότι αποδίδεται ίση αξία στον καθένα από τους ασκούντες τη γονική μέριμνα, ο ίδιος σεβασμός και αναγνώριση της συμβολής του στην άσκηση της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων τους. Από κοινού επομένως άσκηση της επιμέλειας σημαίνει συναπόφαση και σύμπραξη των γονέων σε όλα τα θέματα που αφορούν τα παιδιά τους και επαρκής χρόνος επαφής του παιδιού με τον γονέα, καθόσον το συμφέρον του, η ισορροπία και η ολοκλήρωσή του επιβάλλουν την πιο εφικτή αρμονική κατανομή του χρόνου με τον κάθε γονέα και όχι απαραίτητα την ισόχρονη παρουσία του παιδιού με κάθε γονέα (βλ. ad hoc ΜΠΑΘ 872/2024 ΤΝΠ Qualex). Το ίδιο ισχύει και για την εναλλασσόμενη διαμονή, που όπως και η χρονική κατανομή της επιμέλειας, δεν σημαίνει απαραίτητα και ισόχρονη, αλλά τέτοια που να συμβάλλει αποτελεσματικότερα στην προαγωγή του συμφέροντος του παιδιού, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, που το Δικαστήριο κρίνει ότι η χρονική αυτή κατανομή της διαμονής του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του. Οι διάδικοι κατά το χρονικό διάστημα που δε θα διαμένει με αυτούς το ανήλικο τέκνο, θα μπορούν να επικοινωνούν με αυτό καθημερινά τηλεφωνικά ή μέσω διαδικτυακών εφαρμογών ή διά ζώσης, σε ώρες που θα καθοριστούν με ειδικότερη συμφωνία μεταξύ των διαδίκων και δεν θα διαταράσσουν το πρόγραμμα σχολικών και εξωσχολικών δραστηριοτήτων της ανήλικης. Αναφορικά δε με το αίτημα εκ μέρους του πατέρα, ουσιαστικά, περί ορισμού παιδοψυχιάτρου ως θεράποντος ιατρού, τούτο πρέπει να απορριφθεί, καθόσον τόσο από την διαδικασία όσο και από την προσωπική επικοινωνία με την ανήλικη δεν πιθανολογήθηκε η ανάγκη λήψης των ανωτέρω μέτρων, τουλάχιστον σε αυτό το χρονικό σημείο. Εξάλλου, αξίζει να σημειωθεί ότι, ως είναι ήδη γνωστό στους διαδίκους που τηρούσαν τα συμφωνηθέντα απαρέγκλιτα για μεγάλο χρονικό διάστημα, προκειμένου να καταστεί εφικτή η λειτουργία του με την παρούσα απόφαση οριζόμενου συστήματος συνεπιμέλειας, απαιτείται εκ μέρους αμφοτέρων η αποφυγή διαφωνιών για θέματα που άπτονται της ζωής του τέκνου, όπως η σκοπιμότητα των επισκέψεων σε παιδοψυχίατρο ή η επιλογή του προσώπου αυτού και η καταλληλόλητά του. Εξάλλου, είναι γεγονός ότι πιθανολογείται ότι η ψυχολογία της ανήλικης είναι επιβαρυμένη ήδη, τουλάχιστον, από τον Ιούνιο του έτους 2023, από λόγους που δεν πιθανολογείται ότι αφορούν στη σχέση της με τον πατέρα της. Ως εκ τούτου, η επιβάρυνση της ψυχολογίας της, λόγω της κατάστασης που ήδη περιγράφεται, λαμβανομένου υπόψη και του, εύλογου, άγχους της ενόψει των επερχόμενων επεμβάσεων δεν πιθανολογείται ότι πρέπει να αντιμετωπισθεί στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, ήτοι ως διάταξη της απόφασης, καθώς ο, τυχόν, εξαναγκασμός της ανήλικης σε παρακολούθηση συνεδριών, με αμφότερους τους γονείς, ταυτόχρονα με τις λοιπές αλλαγές δεν πιθανολογείται ότι θα έχει τα ευεργετικά αποτελέσματα που οι γονείς προσδοκούν, αλλά ότι, αντιθέτως, θα αγχώσει περισσότερο την ανήλικη. Αντίθετα, στο πλαίσιο της προσδοκώμενης καλής άσκησης της επιμέλειας από αμφότερους τους γονείς αναμένεται η αντιμετώπιση του ζητήματος με τρόπο συναινετικό, σε δεύτερο χρόνο, και αφού έχει παρέλθει ικανός χρόνος προκειμένου να εμπεδωθεί η ασφάλεια και η εμπιστοσύνη μεταξύ της ανήλικης και του πατέρα της. Περαιτέρω, η ανήλικη … πιθανολογείται ότι δεν έχει εισοδήματα από περιουσία, ούτε από οποιαδήποτε άλλη πηγή και ότι δεν μπορεί να ασκήσει βιοποριστική εργασία. Συνεπώς, δεν είναι σε θέση να διαθρέψει τον εαυτό της και δικαιούται να λαμβάνει διατροφή σε χρήμα, προκαταβαλλόμενη κατά μήνα από τους υπόχρεους γονείς της, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνάμεις, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1486 παρ. 2 και 1489 παρ. 2 ΑΚ, ως τέτοιων νοούμενων του εισοδήματος τους από κάθε βιοποριστική πηγή άλλα και της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους. Το μέτρο της διατροφής αυτής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες της ανήλικης, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής της, ήτοι από τους συγκεκριμένους όρους διαβίωσης, ανάλογη με την ηλικία, την κατάσταση της υγείας της, τις εκπαιδευτικές ανάγκες, τον τόπο κατοικίας, σε συνδυασμό πάντα με την περιουσιακή κατάσταση των υπόχρεων γονέων αλλά και το επίπεδο ζωής της πριν τη λύση της έγγαμης συμβίωσης μεταξύ των γονέων. Σχετικά, πιθανολογείται ότι ο πατέρας της ανήλικης εργάζεται ως τεχνίτης στην εταιρία με την επωνυμία ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΔΙΥΛΙΣΗ ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΩΛΗΣΕΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΕΙΔΩΝ ΚΑΙ ΠΕΤΡΟΧΗΜΙΚΩΝ, λαμβάνοντας μικτές αποδοχές ύψους 5.029,11 ευρώ και καθαρές ύψους 2.647,01 ευρώ πλέον μπόνους παραγωγικότητας ανερχόμενου σε ένα, περίπου, επιπλέον μισθό ετησίως (ποσό το οποίο συνάδει και με το ετήσιο εισόδημά του, ύψους 68.662,11 ευρώ από μισθωτή εργασία, με παρακράτηση φόρων ύψους 21.588,57 ευρώ όπως αποτυπώνεται στο εκκαθαριστικό του σημείωμα του έτους 2021). Πιθανολογείται ακόμη ότι έχει στην ιδιοκτησία του κατά πλήρη κυριότητα ένα διαμέρισμα επιφάνειας 107 τ.μ. πρώτου ορόφου, κατά τον τίτλο, με θέση πάρκινγκ επί της οδού ., στην Ελευσίνα, ένα διαμέρισμα εμβαδού 118.720 τ.μ., στην οδό ., στην Ελευσίνα, δικαίωμα υψούν στο ίδιο ακίνητο καθώς και ένα διαμέρισμα πρώτου ορόφου που ευρίσκεται επί της οδού ., στην Ελευσίνα Αττικής, στο οποίο διαμένει σήμερα, τα οποία δεν πιθανολογήθηκε ότι του αποφέρουν κάποιο εισόδημα σήμερα. Πιθανολογείται ότι βαρύνεται με τις συνήθεις δαπάνες διατροφής και εν γένει διαβίωσης όπως και με τις δαπάνες συντήρησης της κατοικίας, όπου διαμένει, δαπάνες οι οποίες είναι οι ανάλογες με την οικονομική και κοινωνική κατάσταση του, ενώ δεν πιθανολογείται ότι επιβαρύνεται με την υποχρέωση διατροφής τρίτου προσώπου, υποχρεωμένου από το νόμο να διατρέφει. Μετά ταύτα, κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου, τα καθαρά μηνιαία εισοδήματα του εναγόμενου δεν μπορεί να υπολείπονται, βάσει και των διδαγμάτων της κοινής πείρας και λογικής, του ποσού των 3.000 ευρώ, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ανταποκρίνεται στην εξόφληση των κάθε είδους φορολογικών, ασφαλιστικών και εν γένει οικονομικών του υποχρεώσεων, αφού δεν πιθανολογείται ότι διατηρεί οφειλές προς το Δημόσιο, τους ασφαλιστικούς οργανισμούς και τρίτους. Από την πλευρά της, η μητέρα των ανηλίκων εργάζεται ως υπάλληλος με καθαρές μηνιαίες αποδοχές 1.653,18 ευρώ περίπου, ενώ βαρύνεται με την υποχρέωση καταβολής μισθώματος ανά μήνα ύψους 590 ευρώ για την οικία όπου διαμένει καθώς και με άπαντα τα λειτουργικά έξοδα της οικίας αυτής. Πιθανολογείται ότι τυγχάνει ψιλή κύριος μικρής μονοκατοικίας με επικαρπωτή τον πατέρα της και μικρών αγροτεμαχίων εξ ημισείας με τη θεία της, από τα οποία δεν πιθανολογείται ότι αποκερδαίνει ή ότι δύναται να απολάβει εισοδήματα. Διαθέτει ακόμη ένα αυτοκίνητο μάρκας Toyota Aygo. Συνεπώς, τα εισοδήματα της από την εργασία της ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 1.600 ευρώ, περίπου, μηνιαίως. Πρέπει δε να σημειωθεί σχετικά με τις οικονομικές δυνάμεις των γονέων ότι, όπως προκύπτει από τους τόκους που ετησίως λαμβάνουν (βλ. εκκαθαριστικό σημείωμα έτους 2021), αμφότεροι διαθέτουν τραπεζικές καταθέσεις, το ύψος των οποίων, ωστόσο, δεν μπορεί να διακριβωθεί, αφού δεν προσκομίζονται από καμία πλευρά αντίγραφα των τραπεζικών τους βιβλιαρίων ή σχετικές βεβαιώσεις των τραπεζικών ιδρυμάτων. Η . φοιτά σήμερα σε δημόσιο δημοτικό σχολείο. Πιθανολογήθηκε ότι παρακολουθεί μαθήματα τένις έναντι ποσού ύψους 25 ευρώ ανά μήνα, κολύμβησης με δίδακτρα 40 ευρώ μηνιαία, τοξοβολία, με κόστος 15 ευρώ ανά μήνα και ιστιοπλοΐα με κόστος 40 ευρώ ανά μήνα. Επιπλέον, η ανήλικη πιθανολογείται ότι ασφαλίζεται σε ιδιωτικό φορέα, με ετήσιο ασφάλιστρο 350 ευρώ ανά έτος, ότι απαιτείται να υποβληθεί σε ορθοδοντική θεραπεία συνολικού κόστους 600 ευρώ και ότι απαιτούνται αυξημένα έξοδα για την ιατρική της παρακολούθηση και για τη σίτισή της, έναντι των συνομηλίκων της, εξαιτίας της προαναφερθείσας πάθησης και των επεμβάσεων στις οποίες πιθανολογείται ότι θα υποβληθεί. Κατά τα λοιπά, οι δαπάνες προς ένδυση, ψυχαγωγία και εν γένει συντήρηση της ανήλικης, είναι οι συνήθεις των συνομηλίκων της, της αυτής, από άποψης οικονομικών δυνατοτήτων των γονέων τους, κατάστασης, λαμβάνοντας υπόψη και τα ταξίδια τα οποία πιθανολογείται ότι αποτελούν μέρος της αναψυχής της ανήλικης, αλλά και συνήθεια των γονέων της σε χρόνο πριν τη λύση της έγγαμης συμβίωσής τους. Με βάση τα ανωτέρω αποδείχθηκε ότι για την ανάλογη με τις ανάγκες της ανήλικης διατροφή, όπως αυτές (ανάγκες) προκύπτουν από τις σημερινές συνθήκες της ζωής τους, απαιτείται μηνιαίως το ποσό των 1.000 ευρώ ανά μήνα, στα οποία ποσά συμπεριλαμβάνονται και τα λειτουργικά έξοδα της κατοικίας όπου διαμένουν (μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οι δαπάνες θέρμανσης, ηλεκτροφωτισμού και ύδρευσης), ενώ συνυπολογίζονται και οι αποτιμώμενες σε χρήμα, συναφείς με την περιποίηση και φροντίδα του προσώπου της, υπηρεσίες της μητέρα της, τις οποίες έχουν ανάγκη για την ανατροφή τους και τους προσφέρονται ομοίως από την τελευταία. Επειδή τις ανάγκες αυτές δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει το τέκνο με τις δικές του δυνάμεις, έχει απαίτηση σε χρήμα μηνιαίας διατροφής έναντι των γονέων του, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις οικονομικές δυνάμεις τους. Λόγω των υπέρτερων οικονομικών δυνάμεων του πατέρα, αυτός θα καλύπτει απευθείας τις δαπάνες διαβίωσης της ανήλικης κατά τις ημέρες του μήνα που το τέκνο θα διαβιεί μαζί του, ενώ θα συνεισφέρει, ως ανάλογη διατροφή σε χρήμα της ανήλικης, με βάση τις δικές του δυνάμεις, το ποσό των 500 ευρώ μηνιαία, ως πάγια μηνιαία καταβολή της διαφοράς, σε σχέση με τις ασθενέστερες οικονομικές δυνάμεις της μητέρας, κατά τον χρόνο που το τέκνο θα διαμένει μαζί της. Το ποσό αυτό ο εναγόμενος οφείλει να καταβάλλει στην μητέρα, ως συνασκούσα την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου και για λογαριασμό του, το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης και μέχρι την πλήρη εξόφληση. Το παραπάνω ποσό μηνιαίως είναι σε θέση να καταβάλλει ο πατέρας στο τέκνο του ως διατροφή (σημειώνοντας ότι ήδη καταβάλει από την 12-3-2024 και εντεύθεν δυνάμει της προαναφερθείσας προσωρινής διατροφής, το ποσό των 400 ευρώ ανά μήνα), χωρίς να διακινδυνεύσει η δική του, με βάση την οικονομική δυνατότητα και την προσωπική και επαγγελματική του κατάσταση, συσχετιζόμενη με τις αντίστοιχες δυνάμεις, επαγγελματική και προσωπική κατάσταση της μητέρας, που επωμίζεται την υποχρέωση καταβολής της υπόλοιπης διατροφής. Επισημαίνεται ότι, κατά τη μεν διάταξη του άρθρου 698 ΚΠολΔ, η απόφαση που διατάσσει ασφαλιστικά μέτρα ανακαλείται αν εκδοθεί οριστική απόφαση στη δίκη για την κύρια υπόθεση κατά εκείνου που ζήτησε τη λήψη τους και γίνει τελεσίδικη ή αν εκδοθεί οριστική απόφαση που τον ωφελεί και εκτελεστεί, κατά τη δε διάταξη της παρ. Ι του άρθρου 730 ΚΠολΔ, η απόφαση που επιδικάζει προσωρινά την απαίτηση παύει αυτοδικαίως να ισχύει, αν δημοσιευθεί οριστική απόφαση μα την ουσίας της κύριας υπόθεσης, ενώ σε κάθε περίπτωση πρέπει, εφόσον η αίτηση περί προσωρινής ρύθμισης ή/και επιδίκασης γίνει δεκτή (ως εν προκειμένω) να ασκηθεί αγωγή μέσα σε 60 ημέρες από την επίδοση της σχετικής απόφασης, κατά τις διατάξεις των. άρθρων 729 και 732Α ΚΠολΔ. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων πρέπει να συμψηφιστούν στο σύνολό τους, καθώς, κατά το μεν σκέλος με το οποίο κρίθηκε το ζήτημα της συνεπιμέλειας, η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρα 179 ΚΠολΔ), κατά το δε σκέλος με το οποίο κρίθηκε η οφειλόμενη διατροφή, λόγω της συγγενικής εξ αίματος σχέσης των διαδίκων με το τέκνο τους, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων (Α) την από 8-2-2024 αίτηση, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού την 9-2-2024, λαμβάνοντας αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./2024 και (Β) την από 4-3-2024 αίτηση, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού την 8-3-2024, λαμβάνοντας αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./2024.

Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.

Δέχεται εν μέρει την υπό στοιχεία (Β) αίτηση.

Διατηρεί προσωρινά την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων, …, και ρυθμίζει τον τρόπο άσκησής από κοινού επιμέλειας με το σύστημα της εναλλασσόμενης κατοικίας της ανήλικης στην κατοικία των γονέων της, με τους οποίους θα διαμένει εκ περιτροπής, δηλαδή με εναλλαγή του τόπου διαμονής του τέκνου, κατά τα οριζόμενα αμέσως κατωτέρω:

Ορίζει προσωρινά ως τόπο διαμονής της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων, …, εναλλασσόμενα τον τόπο κατοικίας καθενός από τους γονείς του (εναλλασσόμενη κατοικία), με τον οποίο θα διαμένει αυτό κατά τις αμέσως παρακάτω αναφερόμενες ημέρες και ώρες και ειδικότερα: 1. για το χρονικό διάστημα από την 1η Αυγούστου μέχρι την 30η Σεπτεμβρίου η ανήλικη θα διαμένει (ί). με τη μητέρα της (α) από την 1η Αυγούστου έως την 25η Αυγούστου, (β) από την 1η Σεπτεμβρίου έως την 15η Σεπτεμβρίου και (γ) από την 23η Σεπτεμβρίου έως την 30η Σεπτεμβρίου και (ϋ). με τον πατέρα της (α) από την 26η Αύγουστού έως και την 31η Αυγούστου και από την 16η Σεπτεμβρίου έως και την 22η Σεπτεμβρίου. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα, ο γονέας με τον οποίο το ανήλικο διαμένει πρέπει να επιτρέπει τη διά ζώσης επικοινωνίας (υπό την προϋπόθεση ότι η ανήλικη ευρίσκεται στην Αθήνα), για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο ή ίσο της μίας ώρας και την επικοινωνία με κάθε πρόσφορο τεχνολογικό μέσο (τηλέφωνο, skype, viber, κ.λπ.) για χρονικό διάστημα 15-30 λεπτών καθημερινά όταν η διά ζώσης επικοινωνία είναι ανέφικτη ή επιβαρυντική για το πρόγραμμα της ανήλικης. Για το χρονικό αυτό διάστημα η παράδοση και παραλαβή θα γίνεται κάθε ημέρα ώρα 11.00 π.μ. από και στην οικία της μητέρας, πλην της 16πς Σεπτέμβρη, οπότε και ο πατέρας θα παραλάβει την ανήλικη κατά τη λήξη του σχολείου από το χώρο αυτού και της 23πς Σεπτέμβρη, οπότε και η μητέρα θα παραλάβει την ανήλικη κατά τη λήξη του σχολείου από το χώρο αυτού. II. Για το χρονικό διάστημα από την 1η Οκτωβρίου και μετά, κατά το πρώτο δεκαήμερο κάθε μήνα (1η έως και την 10η έκαστου μηνός) η ανήλικη θα διαμένει στην οικία του πατέρα και τις υπόλοιπες ημέρες κάθε μήνα (από την 11η εκάστου μηνός έως το τέλος του μήνα αυτού) η ανήλικη θα διαμένει στην οικία της μητέρας. Την ανήλικη θα παραλαμβάνει ο πατέρας την πρώτη (1η) ημέρα εκάστου μηνός από την οικία της μητέρας και ώρα 7:30 π.μ. και θα το επιστρέφει ο ίδιος την ενδέκατη (11η) ημέρα κάθε μήνα και ώρα 17:00 μ.μ., ομοίως στην ως άνω οικία της μητέρας. Το πρόγραμμα αυτό θα ακολουθείται για όλους τους μήνες του χρόνου, αλλά και κατά τις διακοπές των Χριστουγέννων και του Πάσχα και του καλοκαιριού, εκτός αν προκύπτει άλλη, έγγραφη, συμφωνία των διαδίκων που από κοινού θα ρυθμίσουν το πρόγραμμα των παραπάνω εορτών και των θερινών διακοπών διαφορετικά. Οι διάδικοι κατά το χρονικό διάστημα που δε θα διαμένει με αυτούς το ανήλικο τέκνο, θα μπορούν να επικοινωνούν με αυτό καθημερινά με κάθε πρόσφορο τεχνολογικό μέσο (τηλέφωνο, skype, viber, κ.λπ.) σε ώρα που θα συμφωνήσουν μεταξύ τους και δε θα διαταράσσουν το πρόγραμμα σχολικών και εξωσχολικών δραστηριοτήτων του ανηλίκου τέκνου.

Δέχεται εν μέρει την υπό στοιχεία (Α) αίτηση.

Υποχρεώνει τον καθ’ ου της υπό στοιχεία (Α) αίτησης να προκαταβάλει, ως προσωρινή μηνιαία διατροφή στην αιτούσα για λογαριασμό της ανήλικης, …, το ποσό των πεντακοσίων (500,00) ευρώ, από την επίδοση της αίτησης το πρώτο πενθήμερο εκάστου μήνα.

Συμψηφίζει στο σύνολό τους τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δηυοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, την 31/7/2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

• Πρόεδρος: Σοφία Χειμάρα, Πρωτόδικης
• Δικηγόροι: Μαρία Χατζηδημητρίου, Δημήτριος Δουλιώτης
• Λήμματα: Συνεπιμέλεια